Prej 16 shkurtit, opozita mori vendimin për të djegur mandatet e deputetëve. Është njësoj si dy vite më parë, kur bojkotoi parlamentin dhe u fut në çadër, pa paralajmërim, një vendim i shpejtë, i nxituar, i pakonsultuar dhe që përfundoi me një marrëveshje Rama-Basha, dhe i dha Partisë Demokratike 230 mijë vota më pak se në vitin 2013, edhe pse kishte bërë një aksion të fortë opozitar.
Sot ka vetëm një ndryshim, bashkë me PD-në i ka djegur mandatet edhe LSI-ja, e cila në atë kohë drejtohej nga Ilir Meta, i shkelte syrin Lulit, por kur PD ishte në cadër Ilir Meta u zgjodh president.
Basha sot po përsërit veten. Nuk ka asnjë ndryshim nga dy vite më parë. Atëherë qëndroi në çadër para kryeministrisë, tani i vjen vërdallë asaj me protesta.
Sërish sot kemi të njëjtin artikulim politik në thelb, por edhe të njëjten përmbajtje. Ka vetëm një ndryshim, nuk përmendet fjala “Republika e Re”.
Në vitin 2017, Luli tha se duhet shembur sistemi i kalbur i 27 viteve tranzicion, sot thotë se duhet shembur sistemi i 30 viteve tranzicion.
Atëherë pretendonte se këtë do ta bënte “Republika e Re”, tani thotë se do ta bëjë projekti i tij politik, bashkë me Monika Kryemadhin.
Të dy bashkë dhe Rama i treti, janë kalbësirat e këtij sistemi politik.
Në vitin 2017 në çadër, fliste për votën e lirë dhe shkoi e bëri marrëveshje me Ramën në emër të votës së lirë, mori gjysmën e qeverisë, humbi, nuk bëri asnjë denoncim, as në numërim, as në rezultatin përfundimtar, por pas dy vitesh gjeti një dosje prokurorie dhe qëndron i varur pas saj.
Në 2017-ën përgatiti fshehur një listë skandaloze deputetësh, të cilën e bëri publike pas marrëveshjes me Ramën.
Sot ka gati listën e kandidatëve për kryebashkiakë, duke ruajtur dhe duke djegur disa nga ata aktualët, por sërish me pabesi njëlloj si dy vite më parë.
Jemi fiks, dy vite më pas, nga prilli i 2017-ës, për gati një muaj do festojme 17 majin Rama-Basha, i cili këtë radhë do të ketë një festë tjetër, por me pak shtyrje, me të njëjtën marrëveshje dhe me të njëjtën finale.
Ky është një ekuacion që i dihet përfundimi apo eksperiment që ka dhënë gjithmonë të njëjtin rezultat. Janë po të njëjtët aktorë dhe po të njëjtët faktorë, përtej Republikës së re që nuk po përmendet ende.
Dhe ajo që duket ndryshe është doktor Berisha, i cili nuk po luanr rolin e katalizatorit, por drejton mesa duket aksionin e përsëritur të Lulit, duke u përpjekur të korrigjojë gabimet e dy viteve më parë dhe të ndryshojë pritshmëritë për rezultat.
Por duket se edhe ai është në një pozicion të pamundur, sepse “djali i tij politik”, Luli kur këndon himnin iu shfaq shqiptarëve “Republikën e tij të re”, të dy viteve më parë, dështimin e tij. Iu shfaqen demokratëve dhe shqiptarëve si një makth që përsëritet pa fund, ku “gogoli” është Rama, “princi” Luli dhe është shtuar “Hirushe” Mona.
Asgjë nuk ka ndryshuar nga dy vite më parë, është e njëjta lojë, të njëjtët aktorë dhe të njëjtët skenare./CNA.al
