Nga Alfred Peza
Sa më shumë i afrohemi ditës së votimit nga ana e Kuvendit të Shqipërisë, për shkarkimin e Presidentit të Republikës, aq më shumë ashpërsohen dhe rëndohen tonet e Ilir Metës kunër mazhorancës parlamentare në publik.
Pavarësisht se një herë ai shfaqet me kostumin e plazhit, e herë me atë të peshkatarit. Herë me atë të alpinistit e herë me atë të Kreut të Shtetit. Herë herë me kostumin e Kryetarit të LSI dhe here me të liderit të opozitës, përfundimi është i njëjtë. Ilir Meta nuk e fsheh më faktin se ai nuk është më “de facto” përfaqësues i unitetit të popullit shqiptar, por përfaqësues i popullit opozitar të lënë tashmë rrugëve.
Pasi u mundua nja 2-3 orë gjatë transmetimeve televizive live kur doli përpara Komisionit Hetimor Parlamentar, që të bënte shtetarin që predikonte politikbërjen “me qetësi dhe dashuri”, Ilir Meta u rikthye sërisht në origjinë. Kjo u pa edhe gjatë kësaj jave tek sulmet banale kundër çdo përfaqësuesi të mazhorancës socialiste që është kritik me të, e deri tek postimi më i fundit në rrjetet sociale, me rastin e Ditës Ndërkombëtare të Demokracisë.
Me një gjuhë që ska asnjë lidhje me qasjen Presidenciale, as me gërmën dhe frymën e asaj që ai duhet të përfaqësojë sipas Kushtetutës së Republikës, Ilir Meta veç të tjerash shkroi se “ne sot kemi një mision të përbashkët historik: Të shpëtojmë demokracinë nga pengmarrja e një pakice të papërgjegjshme dhe jolegjitime! Koha nuk pret!”
Për ta kuptuar sesa larg shkon Ilir Meta me këto deklarata dhe sesa realiste janë ato, mjafton që të rikthejmë në vëmendje, deklaratën e zv. Ndihmës Sekretarit Amerikan të Shtetit Metthew Palmer, i cili kur ishte në Tiranë tha:
“Qëndrimi ynë zyrtar është se Shqipëria ka një qeveri të zgjedhur sipas rregullave. Ajo është një partnere e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, me të cilën punojmë mirë dhe ngushtë. Institucionet e qeverisë janë funksionale. Janë legjitime. Shqipëria nuk ka problem në marrjen e vendimeve, në miratimin e ligjeve dhe unë kam besim se kjo qeveri do ta çojë vendin drejt një të ardhmeje europiane”.
E kur këtë e thotë Washingtoni zyrtar, nuk ka asnjë hapësirë për komente të tjera, përveçse nëpërmjet këtij qëndrimi të kuptosh edhe më mirë sesa realist është Ilir Meta me deklaratat e tij ndaj mazhorancës qeverisëse dhe legjitimitetit të saj.
Sipas teorive politike, parimi i legjitimitetit demokratik bazohet tek fuqia e mazhorancës për të qeverisur dhe drejtuar shtetin që buron nga vota e popullit në proceset elektorale. Mazhoranca e Kryeministrit Edi Rama, në qeverisjen qëndrore është konfirmuar nga procesi i zgjedhjeve të përgjithshme parlamentare, të cilat u zhvilluan në vitin 2017. Zgjedhje këto të paankimuara në asnjë zone e rast as nga opozita e rrugës vetë, e as nga Ilir Meta që drejtoi LSI në fushatë para se të hynte edhe formalisht, në zyrën e Kryetarit të Shtetit.
Përsa i përket pushtetit lokal, legjitimiteti i drejtuesve të rinj të Bashkive, buron nga zgjedhjet e 30 Qershorit të cilat janë njohur e çertifikuar përveçse nga KQZ dhe Kolegji Zgjedhor, edhe nga SHBA, BE dhe raporti final I OSBE/ODIHR. Vetë Ilir Meta e pranoi këtë javë, gjatë një konference për shtyp me gazetarët, se ajo që tentoi të bënte opozita duke djegur mandatet e deputetëve dhe duke mos u futur në zgjedhje, ishte diçka krejt artificiale.
“Kjo ka qënë një situatë artificiale, ky polarizim nuk ekziston poshtë në shoqëri, një antagonizëm i orkestruar nga lart, për të mbajtur në ngerç Shqipërinë”,- tha Meta.
Kaq mjafton për të kuptuar se kush është legjitim e kush jo në këtë vend: Mazhoranca qeverisëse e Kryeministrit Edi Rama? Apo Presidenti i Republikës që duke e ditur shumë mirë se po konsumohej publikisht një situatë krejt artificiale politike dhe në emër të saj, çdekretoi datën e zgjedhjeve. Kjo tregon se qëllimi i tij ka qenë që ti hidhte benzinën një zjarri që as nuk u ndez dhe as ka për tu ndezur kurrë, për aq kohë sa edhe ai vetë është pjesë e “një situate artificiale dhe një antagonizmi të orkestruar nga lart”.
Ndaj koha do ti sqarojë të gjitha dilemat. Siç shumë prej tyre, i sqaroi dita e 30 Qershorit. E ca të tjera, do ti sqarojë shumë shpejt, edhe shkarkimi i Presidentit në detyrë!
