Nga Endri Kajsiu
Fill pas bllokimit që Franca i bëri negociatave me Shqiërinë dhe Maqedoninë e Veriut opozita në Tiranë ju gëzua faktit se kryeministri maqedonas Zoran Zaev do të jepte dorëheqjen. Kuptohet, opozita në Tiranë priste e manifestonte faktin që Zaev do jepte dorëheqjen, që të kërkonte të njëjtën gjë në Shqipëri, ndaj edhe e amplifikoi si çështje, por që në finale doli blof.
Për të kuptuar se si qëndron realiteti në Maqedoninë e Veriut dhe pse nuk ka asnjë lidhje me Shqipërinë duhet të marrim me radhë disa fakte.
Së pari Zoran Zaev nuk e dha dorëheqjen dhe qeveria e tij nuk ra. Pavarsisht faktit se Maqedonia e Veriut u pre në besë nga BE, pasi me premtimin e negociatave ky shtet ndërroi edhe emrin, Zaev nuk u dorëhoq dhe qeveria e tij nuk ra. Pavarsisht se Zaev bëri marrëveshje për ndryshim emri me Greqinë duke iu premtuar (siç BE i kishte premtuar atij) qytetarëve të tij çelje negociatash, pasi kjo nuk ndodhi ai sërisht nuk u dorëhoq e as qeveria e tij nuk ra. Të kishte ndodhur ndërrimi i emrit të Shqipërise dhe mosçelja e negociatave e merrni me mend se çdo të thoshte e bënte sot opozita në Tiranë me logjikën që ajo ka?
Ajo që po ndodh në Maqedoninë e Veriut është se Zaev ka lajmëruar zgjedhje të parakohshme në prill të 2020, një vit para datës normale të zgjedhjeve e kjo ka disa arsye politikisht të kuptueshme për Zaevin dhe aleancën qeverisëse.
Së pari, kjo lëvizje për zgjedhje të parakohshme nga Zaev vjen fill pas anëtarësimit të Maqedonisë së Veriut në NATO, një aspiratë e kahershme e këtij shteti. Thënë këtë, mazhoranca e Zaev ka një kartë të fortë fituese në zgjedhje dhe do ta shftytëzojë.
Nga ana tjetër, fakti që vetë BE bëri fajtore vetëveten për mosçeljen e negociatave me Maqedoninë e Veriut dhe Shqipërinë, i jep një tjetër dorë pozitive në zgjedhje Zaevit, ku ka të gjitha argumentat të thëna nga vetë goja e kryeministrave të vendeve të BE dhe kupola e saj, ku artikulohet qartë se ”qeveria maqedonase dhe ajo shqiptare i kanë përmbushur detyrat e dhëna nga BE për çeljen e negociatave, vendimi kundër erdhi si pasojë e përçarjes brenda vendeve të BE”.
Mjaftojnë këto dy argumenta për të kuptuar se pse Zaev zhvillon zgjedhjet e parakohshme në Prill të 2020. Ai ka në dorë dy karta fituese dhe dy argumente fituese, ndaj edhe sipas tij zgjedhjet e parakohshme janë një strategji e mirë për të rifituar mandatin tjetër.
Thënë të gjitha këto, i gjithë entuziazmi i opozitës në Tiranë se pas Zaevit do të binte edhe qeveria shqiptare ka përfunduar në një fiasko, për dy arsye: Së pari sepse Zaev nuk iku dhe qeveria e tij nuk ra dhe së dyti, sepse strategjia e kryeministrit maqedonas nuk lidhet me negociatat, por me përllogaritjet elektorale të mazhorancës së tij pas anëtarësimit në NATO.
Por, çfarë është më e rëndësishme në gjithë këtë histori është fakti se Shqipëria dhe Maqedonia e Veriut sado që janë ralitete të ndryshme politike, kur vjen puna të negociatat dhe fati i tyre, të dy shtetet shkuan në Bruksel me detyra të kryera. E ndërkohë që në Tiranë opozita i vë fajin qeverisë për vendimin e Francës, në Shkup ndodh e kundërta. E kjo është një tjetër fatkeqësi e jona.
