Vëllai Bilal (16 vjeç) dhe motra Elif Kaçakçı (11 vjeçe) humbën jetën nën rrënojat e shtëpisë së tyre të shkatërruar në Nurdağı të Gaziantep, të goditur nga tërmetet me epqendër në Kahramanmaraş. Familja la mbi varre 2 pallto të vajzës së tyre, e cila kishte shumë ftohtë sa ishte gjallë dhe këmishën e preferuar të djalit të saj. Babai Ümit Kaçakçı (41 vjeç) tha: “Ne vijmë çdo ditë dhe i shikojmë rrobat e tyre sipër varreve në vend të fëmijëve tanë”.
Dy tërmete me magnitudë 7.7 dhe 7.6 në Kahramanmaraş shkaktuan shkatërrime në lagjen Nurdağı të Gaziantep. Në lagjen Gökçedere me 200 shtëpi, e cila është 4 kilometra larg qendrës, shumë shtëpi u shkatërruan, disa varre në varrezat ku kalonte vija e thyerjes u ndanë në dysh dhe gurët e varreve u thyen.
70 persona humbën jetën në fshatin në vijën e thyerjes, i cili thuajse u nda në dysh. Ümit Kaçakçı, i cili jeton në lagjen ku ka çarje prej rreth 2 metrash, nga tërmeti ka humbur vajzën e tij Elif dhe djalin e tij Bilalin.
Ümit Kaçakçı, i cili çdo ditë viziton varret e fëmijëve të tij, ka deklaruar se ka qenë në qendër të Nurdagit kur ka ndodhur tërmeti dhe se ka ardhur duke vrapuar përgjatë rrugës 4 kilometra të gjatë me djalin e tij Ramazanin (18 vjeç).
Ai tregon se ka parë nën rrënoja 2 fëmijët e tij në shtëpinë 2-katëshe. Ümit Kaçakçı rrëfen se gruaja e tij Zeynep Kaçakçı doli e gjallë nga shtëpia, e cila u bë një grumbull rrënojash, dhe shton:
“Kur i hoqëm rrënojat me një makinë ndërtimi në mëngjes, nxorëm Elifin dhe Bilalin, por ata të dy nuk jetonin më. I varrosa të dy fëmijët e mi. Varrosëm 28 persona me të njëjtin mbiemër, të cilët ishin mes të afërmve tanë atë ditë. Ishte pothuajse sikur të kishim apokalipsin atë ditë. Zoti mos e lëntë askënd ta përjetojë një ditë të tillë”, thotë ai.
Ai, duke përshkruar ëndrrën e Elifit për t’u bërë mjeke, tha: “Zoti mos e testoftë askënd me fëmijët e tij. Çdo ditë vij dhe vizitoj varret e fëmijëve të mi, rregulloj rrobat e tyre. Është një dhimbje e madhe, nuk di të jetoj me dhimbjen e fëmijëve të mi. Vajza ime kishte shumë ftohtë, kështu që nëna e saj i shtriu palltot mbi varr që të mos ftohej. Djali im gjithashtu e donte këmishën e tij të zezë. Tani ne vijmë dhe i prekim rrobat e tyre pas në vend të fëmijëve tanë.” (DHA)/tetova.com
Pamjet e tmerrshme pas tërmetit në Nurdağı të Gaziantepit:
