Takimi ngjalli shqetësim në Bruksel dhe Kiev, ku udhëheqësit evropianë dhe ukrainas frikësohen se Trump mund t’i jepte dorë Putinit për të dobësuar pozicionin e Ukrainës.
Megjithatë, mungesa e një marrëveshjeje të madhe mund të shihet si një lehtësim për aleatët perëndimorë, të cilët mund të kenë pasur frikë nga një përpjekje për kompromis të njëanshëm.
Analistët vënë në dukje se ceremonia e pritjes dhe rregullat formale të samitit duket se kishin një rëndësi simbolike të madhe.
Një president rus që shihet të përshëndetet me duartrokitje në tokën amerikane është një tregues i jashtëzakonshëm i ndryshimit të narrativës globale.
Për Putinin, kjo është një fitore diplomatikisht e vlefshme, duke rivendosur imazhin e tij si një figurë që merret seriozisht edhe nga Shtetet e Bashkuara.
Në fund, samiti i Alaskës ngre pyetje më të gjera për politikën e jashtme amerikane: Sa i fuqishëm është ndikimi amerikan mbi krizat ndërkombëtare kur një takim presidencial mund të interpretohet si një “dhuratë simbolike” për udhëheqësin e një vendi agresor?
Përtej marrëveshjeve konkrete, vizita e Putinit në Alaskë mund të mbahet mend më shumë për imazhin sesa për rezultatet reale.
