Duke u rritur si vajzë e vetme, Nicole Renae që kur ishte e vogël ndjehej vetëm. Por gjithçka ndryshoi kur për festën e ditëlindjes së saj, gjyshja e saj e ka befasuar me një këlysh të adhurueshëm ngjyrë gri që e ka quajtur Chloe.
Mes të dyve lindi një raport i veçantë, dy të pa ndashëm: “E kam dashur menjëherë, tregon Nicole. Ajo ishte shoqja ime më e mirë”. Një raport që në vitet në vazhdim, vetëm sa është forcuar: për çdo gjest të vogël, që Nicole bënte për të, ajo merte vetëm dashuri, 10 herë më shumë.
Por, për fat të keq, koha e kaluar bashkë u ndërpre. Kur Nicole ishte 14 vjeçe, babai i saj pati një vend pune të ri që mund ta bënte në shtëpi, por që nuk duhej të ishte i shpërqendruar.
”Atij i thanë që nuk duhej të mbante kafshë shtëpiake: Chloe duhej të ikte dhe unë isha vetëm një fëmijë, nuk kisha zë në kapitull. Kështu Chloen e dërgojnë në një strehë për qen me shpresën që së shpejti do të gjente një familje të re që do ta donte. Por lamtumira ka qenë shumë e vështirë: “kam vuajtur shumë, mendova që nuk do ta shihja më kurrë”.
Me kalimin e kohës Nicole është rritur, është bërë një grua, është martuar dhe ka një vajzë. Një familje e mrekullueshme, por që i mungonte diçka, një qen.
Fillimisht mendonte të adoptonte një këlysh, deri kur ka gjetur një lajmerim në Facebook që fliste për një qen të vjetër në moshë që kishte nevojë për një shtëpi të re.
“Pashë foton e qenit dhe mendova: ‘Ai qen më duket familjar’. Pastaj lexova emrin: Chloe, tamam si shoqja ime më e mirë. Mendova se ishte një koincidencë dhe mendova ta adoptoja, pa e kuptuar që në të vërtetë e njihnim njëra tjetrën prej kohësh”.
Pastaj ajo e dërgoi tek veterineri më i afërt për ti bërë skanimin e mikroçipit: “Numrat ishin krejtësisht të korrespondueshëm. Ishte pikërisht Chloe. E ndjeva veten sikur kisha fituar lotarinë”.
