Vetëvendosje bëri me dije se bash në Ditën e Pavarësisë kombëtare – 28 Nëntor – ajo ka vendosur të startojë prezencën e parë të saj politike në Shqipëri, me një marshim të quajtur si “i bashkimit”, pa specifikuar se kush duhet të bashkohet. Shpjegimi për ka qenë më tepër në terma politikë.
“Data përkujton shpalljen e Pavarësisë për një Shqipëri të bashkuar e të begatë, për të cilën dhanë gjithçka heronjtë kombëtarë. Por Shqipëria sot nuk është e begatë, shqiptarët nuk janë të bashkuar. Prandaj, 28 Nëntori është projekt i gjallë, që thërret për ndryshime sociale, ekonomike dhe politike, për rritje të sigurisë e për përparim shoqëror”, u tha në deklaratën informuese të VV-së, filali i Shqipërisë.
Eshtë e qartë se VV ka shfrytëzuar momentin më avantazhues të saj për t’u faktorizuar politikisht edhe në Shqipëri, përballë të tjerë aktorëve politikë. Ajo pritet të qeverisë Kosovën pas fitores në zgjedhjet e 6 tetori, e ndërkohë, në Shqipëri, po tenton të gjejë terren përqafimi nga masat e pakënaqura nga qeverisja e Ramës, përfshirë këto aktorë mediatikë e të shoqërisë civile, të cilët po fërkojnë duart këto kohë, duke e perceptuar Albin Kurtin si të vetmin që mund ta sfidojë potencën politike, por dhe intelektuale, të kreut të mazhorancës shqiptare.
Dhe si element plus ka zgjedhur 28 Nëntorin. Duhet kujtuar me këtë rast, se të vetmit që kanë shfrytëzuar si “lëndë të parë” politike këtë datë me vokacion të fortë patriotik, e po ashtu dhe nacionalist, janë të majtët, ose thënë më troç komunistët. Janë pikërisht këta të fundit që kanë bërë një ngjizje të narrativës së tyre politike me atë nacionaliste, prej së cilës, në Shqipëri njihet ajo që Lubonja e ka cilësuar gjatë kritikave ndaj Kadaresë si “nacional-komunizmi shqiptar”, meqë shkrimtarin e shpall si ushqyes të saj me produktin e tij letrar.
Mjafton të kujtojmë tre të dhëna për këtë: Eshtë historiografia komuniste ajo e cila sajoi një akt ngritjeje flamuri të Skënderbeut në Krujë, pikërisht më 28 Nëntor. Më pas, ishin komunistët ata të cilët organizuan të parën demonstratë si sinjal prezence e fillim lufte, kjo më 28 nëntor 1940, me të famshmen “Demonstratë e bukës” në Korçë – shih filmin “Rrugicat që kërkonin diell”.
E duke qëndruar te filmi i Kino-komunizmit, janë dhe dy raste të tjera ku 28 Nëntori shfrytëzohet politikisht nga komunistët: “Qortimet e Vjeshtës” me personazh Qemal Stafën, ku festa e pavarësisë kremtohet majë Rozafës duke recituat Migjenin e përbetuar për flamur, si dhe te “Gjeneral Gramafoni”, ku më 28 Nëntor “do plaste në Kuçovë” nga rebelimi i z.Nasi – “nuk jam zotëri!” – të cilit iu bashkua dhe Halit Berati me gërnetë.
E tani, është Vetëvendosje që pason këtë traditë, duke ridimensionuar nacional-komunizmin si frymë e praktikë.
Kjo konfirmon dhe njëherë një linjë marksiste në brumin e saj politik, edhe pse lideri i saj Albin Kurti është treguar i sinqertë në sqarimin e faktit se forca që ai drejton është e majtë. Deri më sot kjo është shfaqur te aksioni i rrugës, plot guerrilizëm deri dhe anarki – për këtë të fundit kujto gazin lotsjellës në parlament – e i vë vulën zgjedhja e 28 Nëntorit për aksion politik.
Eshtë sërish rasti për të kujtuar, se dhe Enver Hoxha zgjodhi këtë datë historike për të hyrë triumfalisht në Tiranë më 1944-ën. (tesheshi)
