“Jam ndierë i përkëdhelur për mënyrën se si më ka trajtuar, si ka dialoguar. Ai ishte një njeri i mitizuar, ti thoshe që nuk është si gjithë të tjerët dhe në të vërtetë nuk ishte si gjithë të tjerët. Kishte në dorë disa gjëra që i ka vetëm zoti. Ishte i mistifikuar në kuptimin e vendimmarrjes, dëshirat e tij ishin urdhër. Ju e dini se çfarë ngjau me gjithë shokët e tij e kështu me radhë”.
Kështu ka deklaruar suf Kalo, ish mjeku personal i ish diktatorit komunist Enver Hoxha. Sipas Kalos puna pranë tij ka qenë e vështirë.
“Unë e kam respektuar sepse ai rrezatonte një farë autoriteti. Rrezatonte një fare dinjiteti, si person, nuk ishte njeri që ankohej, qahej, ishte mjaft serioz. Ai dhe aktronte. Aktronte, sepse ai duke qenë ai që ishte në propozonim dhe masa që jo domosdo ishin në përputhje për rrezikshmërinë e problemit. Ne i trembeshim sepse atëherë gabimi nuk quhej njerëzor, quhej politik. Enver Hoxha aktrimin e kishte art dhe në kontakt me popullin. Nganjëherë aktronte dhe në rolin që bënte si gjysh etj.. Donte të linte një imazh pas, po punonte që të linte një arkivë ku të linte këto gjëra”, ka zbuluar ish mjeku personal i diktatorit komunist.
“Eliminimet e mëdha filluan pas infarktit. Infarkti i Enver Hoxhës ndryshoi shumë gjëra. Ishte herë e parë që ai u “burgos”, nuk e dinte se kujt do t’ia linte pushtetin. Nuk dilte nga dhoma. Për katër muaj, ishte në regjim shtrati. Kishte humbur kontaktin me jashtë. Unë mendoj që ai e ka vuajtur se kujt ia kam lënë Shqipërinë dhe kujt do ti mbetet”, ka vijuar rrëfimin e tij për ish diktatorin komunist Enver Hoxha, mjeku i tij personal Isuf Kalo, autor i librit “Blloku”.
Kalo tregon lidhur me vitet kur shërbente si mjek i Enver Hoxhës, për kohën kur “të gjithë drejtuesit e lartë komunistë përgjoheshin”, madje Enver Hoxha kishte merak se mund t’i përgjonin telefonin e tij, tregon Kalo.
“Çdo herë që hyja tek ai, hyja me vendimin që ishte hera e parë. Ti e mjekon si gjithë të tjerët, por hyja që të mos gaboja. Ai nuk kishte mjekë të huaj, nuk kishte frikë nga ata. Ai ka thënë që mjekët tanë i kemi shumë të mirë. Një mjek i huaj që vinte do ishte në vëzhgim. Për fëmijët që i dërgonte jashtë, ishte çështje imazhi. Gjendja e tij shëndetësore që sekret shtetëror. Sa ishte i ri, u mjekua në Kremlin. Kur kaloi infarktin erdhi grupi i mjekëve kinezë. I vetmi që e dinte mirë kartelën e tij ishte mjeku francez Pol Miliez”, tregon Kalo.
