8 janari i dytë e gjeti Mulin e dëshpëruar.
Ndërsa vitin e shkuar më 8 janar Muli shpërndau dekorata për betejën kundër selisë së Lul Bravës, sivjet nuk i bënin duart.
Mungesa e Doktorit në seli e kishte humbur kuptimin.
Klevesi i shkoi në zyrë një ditë më parë dhe e pyeti a do organizojmë ndonjë gjë për 8 janarin.
-Jo, i tha Muli. Se bëjmë dot.
-Po pse?
-Po se të gjithë ata që kemi dashur t’i rrahim më 8 janar tani po u lutemi të bëhen me Doktorin.
Na ikin prapë tek Luli po e kujtuam 8 janarin.
Ngelem prapë unë, ti dhe Albana.
-Po, ke të drejtë, i tha Klevesi. Atëherë të shkojmë ta festojmë tek “Rrugica e Doktorit”, se aty nuk vijnë ata të palës tjetër, jemi vetëm ne të 8 janarit.
-Aty po, tha Muli, por me kujdes. Kë ke caktuar të flasë sonte?
Kam çuar njoftimin për kujtesë dhe pjesëmarrjen.
Disa përgjigjen me entuziasëm, “do jem sigurisht”, “të gjithë tek rrugica e shpresës” etj.
Më i madhi Gaz Dibra, me thote “shpresoj është menduar ndonjë mënyrë që të vijnë dhe të tjerë, përveç nesh”… Cakto ndonjë të flasë.
-Sonte do flasë Adriana Kalaja. Ajo e ka radhën një ditë po, një ditë jo.
-Dakord, thuaj ta shmangë këtë betejën e 8 janarit për Doktorin.
-Patjetër, tha Klevesi.
Sapo filloi grumbullimi i 30 petritëve tek “Rrugica e Salës” Ardiana mori mikrofonin dhe sipas udhëzimeve tha:
“Të dashur demokratë. Kjo nuk është Rrugica e Salës, kjo është Rrugica e Lirisë.
-E shikon, i tha Klevesi, Mulit. E ndryshoi fjalorin.
-Po ç’bëri e Salës, ç’bëri e Lirisë, një familje janë tha Muli.
-Mirë ishte ta shmangte fare, se na mërziten këta dhe ikin.
