Analisti Mustafa Nano, në një intervistë për MCN, u shpreh se nuk besonte se intervista e fundit e kryeministrit Edi Rama për marrëdhëniet Kosovë-Serbi e Kosovë-Shqipëri në këtë moment ishte e rastësishme. Ai e ka dhënë atë intervistë për të përcjellë disa mesazhe, mes të tjerëve edhe për Kurtin e Vuçiçin.
Lidhur me mungesën e Ramës në Asamblenë e Përgjithshme të OKB-së, Nano tha se nuk i kupton arsyet e kësaj mungese.
-Z. Nano, z. Rama është rikthyer së fundmi me prononcimet e veta për çështje të brendshme të Kosovës. Kujt po ia jep këto këshilla mediatike z. Rama dhe kush ia kërkon sipas Jush?
-Është një intervistë që e ka dashur Rama, jo gazetarja e Klan Kosovës. E ka dashur për të thënë disa gjëra që ka pasur merak t’i thotë lidhur me rajonin, Kurtin, Vuçiçin, Thaçin, bashkimin kombëtar, etj. Sidomos, lidhur me Kurtin. Ky është shpjegimi që unë i bëj.
-Çfarë kuptimi dhe logjike ka këshilla e z. Rama që Kosova të bëjë detyrat e veta pavarësisht se çfarë bën Serbia? A nuk janë të ndërlidhura veprimet dhe interesat në politikën e jashtme? Si veprohet që secili në punë të vet pa lexuar veprimet e tjetrit?
-Kjo ide e Ramës është tanimë e vjetër, e nuk duket pa gjë. Ai ka kritikuar takimet bilaterale Kosovë-Serbi si një spektakël i mërzitshëm dhe i pafrytshëm, e në rastin më të keq, si një rast që Vuçiçi e Kurti të kacafyten me njëri-tjetrin. Është kjo gjë që ka ndodhur rëndom, apo jo? Dhe ai në këto rrethana lind pyetja: Për çfarë shërbejnë këto takime? Pse duhet të mbahen? Ka një rrugë tjetër.
Kosova të bëjë detyrat e shtëpisë, të respektojë pakicat serbe, të plotësojë çdo standard ndërkombëtar në këtë pikë, më tej të ndërtojë institucionet, e t’u provojë të gjithëve se investimi ndërkombëtar për të ndërtuar Kosovën e pavarur ia ka vlejtur. Dhe t’i ftojë të gjithëve që ta monitorojnë në pretendimet e veta. E kështu, nuk ka rëndësi se çfarë mendojnë në Beograd. Kjo duhet bërë, thotë Rama, derisa takimet mes palëve të pushojnë së qëni spektakël. Nuk e ka keq.
-Si mund të japë këshilla për Kosovën z. Rama që nuk arrin dot një normalizim marrëdhëniesh me Greqinë të cilat i tensionoi pas ndërhyrjes në zgjedhjet e Himarës?
-Marrëdhëniet Shqipëri-Greqi dhe Shqipëri- Kosovë janë dy gjëra të ndryshme. Unë Ramën do e kritikoja për marrëdhënien me Kosovën, sepse ai ka përgjegjësinë e vet për gjendjen ku janë. Do ta kritikoja edhe që ka zgjedhur këtë moment të dobët të Kurtit, kur ky i fundit është i izoluar, për ta goditur. Është si t’i japësh shuplaka një të rrahuri. Nuk më duket kalorësiake.
Por nga ana tjetër, më duket e rëndë që Kurti nuk e paska uruar Ramën për fitoren e zgjedhjeve, siç u la të nënkuptohej nga intervista. Kurtit nuk i falet. Marëdhënia e të dyve nuk është një marrëdhënie mes dy djemve të lagjes, të cilët ia nxjerrin inatin njëri-tjetrit si t’ua japë në kokë.
-Ju si e patë përfaqësimin tonë në OKB në Asamblenë e Përgjithshme? Pse mendoni nuk ka shkuar z. Rama? Mos vallë nuk do arrinte dot as një foto aq të kërkuar me presidentin amerikan?
-Nuk besoj se është punë fotosh me Trumpin. Rama ka disa mandate radhazi si kryeministër, dhe duhet ta ketë nxjerrë zinë e fotove. E nuk është se i duhen. Fotot janë dashur për t’i përdorur si prova të forcës në luftën politike të brendshme. Por kur kundërshtari i tij është shpallur non grata nga SHBA-të, lojra me fotografi do të ishte pesë me hiç.
-Në OKB u fol për njohjen e Palestinës dhe Ukrainën. Zonja Spiropali dhe as presidenti nuk u prononcuan për Palestinën së paku. Çfarë kuptimi ka kjo politikë?
-Kjo mund të jetë një gjysmë arsye, ose një arsye e plotë, pse Rama nuk ka shkuar në Nju Jork. Kjo Asamble u mblodh në një moment shumë të rëndësishëm, dhe në këtë kuptim ishte një rast i mirë për të bërë protagonistin qoftë si Edi Rama, qoftë si kryeministër i Shqipërisë.
Tema e konfliktit Izrael-Palestinë është një patate e nxehtë jo vetëm për të, por edhe për shumë udhëheqës të tjerë të Europës e të botës. Rama është përpjekur në vijimësi të mbajë një marrëdhënie të mirë edhe me arabët, edhe me izraelitët, por ky konflikt, më saktë mbajtja e anës, rrezikon ta prishë o me të parët, o me të dytët. Eshtë pikërisht kjo që ka shmangur.
-Ishte një moment i mirë mendoni ju që Shqipëria të promovonte Shtetin Bektashi? Pse u humb ky shans gjykoni ju?
-Kemi folur edhe herë të tjera në këtë studio për idenë e shtetit bektashi, dhe ju e dini se nuk jam fan i kësaj ideje. Unë shpresoj që Rama të jenë penduar për Shtetin Bektashi. Por edhe sikur të mos jetë penduar, nuk besoj se ka lidhje. Asambleja e përgjithshme e OKB-së nuk ishte një rrethanë e përshtatshme për të promovuar apo anunçuar ide të tilla bizarre. E përjashtoj 100% që Asambleja në fjalë ishte fourmi apo platforma e duhur për t’u marrë me shtetin fantomatik bektashi.
-Si diplomat që keni qenë dhe për aq sa keni informacion, ju ndani të njëjtin mendim me një pjesë të aktorëve ndërkombëtarë se në Gaza Izraeli po kryen genocid?
-Nuk ndaj të njëjtin qëndrim, Madje jam i befasuar që një numër i madh i njerëzish po e quan genocid. Aty është duke u luajtur një dramë e madhe, kjo nuk ka diskutim, dhe Izraeli e ka kaluar tanimë vijën e kuqe.
Por Izraeli ka nisur një luftë që nuk ka për ta ndalur pa arritur dy objektivat e tyre të shpalluar që në krye të herës: të lirojnë pengjet dhe të mundin Hamasin. Netanjahu po thotë se “këtë luftë e nisi Hamasi, por nuk do mbyllet sepse do Hamasi”. Kjo është logjika, mbi bazën e së cilës po ecën Izraeli sot.
Lidhur me emërtimin ‘genocid”, po ju kujtoj se në fillim të viteve 2000, Putini vrau në Çeçeni nja 2 herë më shumë se sa ka vrarë Netanjahu në Rripin e Gazës. Dhe Putinit nuk ia quajtën genocid. Kjo është një arsye tjetër pse mendoj se në Rripin e Gazës nuk bëhet fjalë për një genocid.
