Thirrja e zgjedhjeve të parakohshme është një surprizë e madhe për vendin dhe një rrezik i madh për presidentin Macron.
Ai mund të kishte reaguar ndryshe. Ai thjesht mund të kishte ecur përpara, duke e shpjeguar fitoren masive të së djathtës ekstreme si një lajthitje evropiane që do të korrigjohej në zgjedhje më të rëndësishme.
Ai mund t’i kishte besuar kampionatit të afërt evropian të futbollit në Gjermani dhe mbi të gjitha Olimpiadës së Parisit për të mbajtur mendjen e njerëzve larg politikës për disa muaj.
Kjo ishte padyshim mënyra se si komentuesit e Parisit kishin menduar se ai do reagonte.
Por mund të supozohet vetëm se presidenti e kishte parashikuar këtë që po vinte dhe e kishte planifikuar përgjigjen e tij paraprakisht.
Marine Le Pen dhe Jordan Bardella po festonin ndërkohë një fitore të madhe edhe përpara njoftimit të Macron. Sigurisht që rezultati ishte një kopje pothuajse e saktë e sondazheve, kështu që Macron do të kishte pasur mjaftueshëm kohë për të shqyrtuar opsionet e tij.
Fakti është se ai ka ngecur.
Pa një shumicë, kalimi i ndonjë projektligji në Asamblenë Kombëtare është tashmë një luftë. Me shumicën e vendit kaq të qartë kundër tij, çdo legjislacion i ri – për shembull buxheti i ardhshëm – mund të ishte dëshmuar shpërthyes.
Pra, ai është zhytur. Nëse Fronti Nacional i ka votat, atëherë, thotë ai, duhet t’u jepet shansi për të qeverisur.
(BBC)
