Nga Amarildo Pregapuca
Unë jam malok!
Natyrisht, që nuk ishte zgjedhje, megjithë se skam asnjë ankesë për këtë , perkundrazi s’do dija të isha ndryshe, mendoj..
Gjyshet e mia ishin maloke gjithashtu..natyrisht…dhe kur betoheshin, betoheshin malokshe..
“Pasha bukën e pasha qiellin!”
Ishte kjo shprehje ai betimi solemn, para te cilit duhej të ishe i vërtetë ..
Më pëlqen ky betim, ndoshta ngaqë kam ngel malok ose ngaqë tek kjo shprehje kaq e thjeshtë dhe e rëndomte, gjej tër zbulimet e fundit të shkencës, por dhe të besimit, nga kjo feste ka prejardhjen..
Pra të asaj se gjëja më e shenjtë e njeriut është shpirti..ok ok, kjo është pak malokshe… e thënë ndryshe do të ishte ajo që “quantum physics” thotë… se njerëzit janë të lidhur me gjithçka rreth tyre, në saje të energjive dhe se me anë të energjive, ne influencojmë sa në jetën tonë aq dhe të planetit..
Ndaj t’i falesh ujit, bukës, lulës, diellit, ajrit nuk është çmenduri mesjetare apo primitive, në fakt është nevoj e domosdoshme për të krijuar lidhjet pozitive, burim këto i çdo gëzimi.
