Edi Rama dhe Ilir Meta janë takuar për herë të parë diku në fillim të viteve ’90, i pari si publicist, kurse i dyti si deputet i Partisë Socialiste.
Rama asokohe ishte pedagog i Akademisë së Arteve, një piktor që ironizonte, jo pak socialistët e vjetër. Ndërkohë Meta, ishte një socialist tradicional. Dy njerëz që vinin nga rrugë të ndryshme, me ide të ndryshme.
“Marrëdhëniet e mija me zotin Rama, kanë pasur oshilacionet e tyre, nganjëherë kanë të bëjnë me tipin e vetë personit, ne nuk jemi i njëjti tip”, deklaron Meta ne marsin e vitit 2003.
Ata janë ulur për herë të parë në një tryezë zyrtare, shtetërore në prill të vitit 1998. Publicisti Rama, ishte bërë Ministër Kulture ndërsa Ilir Meta, Sekretar Shteti për Punët e Jashtme në qeverinë e Fatos Nanos. Ky i fundit, ishte një lider liberal që mbante pranë kritikët e brendshëm, siç rezultonin dyshja Rama – Meta.
“Besoj ajo ka qenë periudha e ku është ngjizur, dhe kontakti, bashkëpunimi politik mes tyre”, tregon Petro Koçi, Kryetar PSV ‘91.
“Fillimisht do të thosha ishte një bashkim i lumtur kur Rama i’u bashkua qeverisjes SË Partisë Socialiste”, thotë Pëllumb Xhufi, ish – Deputet, LSI.
Por, ndoshta në atë kohë, as Fatos Nano nuk do ta kishte menduar se po ulte në tryezën e qeverisë dy njerëz, që do e luftonin si të mundnin për ti marrë partinë, herë si miq e herë si armiq mes tyre.
“Ndofta deklaratat mund të kenë qenë të përbashkëta kundrejt objektivit sa i takon Nanons, por jo dhe aq përkrahëse ndaj njëri – tjetrit” tregon Petro Koçi, Kryetar PSV ‘91
“Rivaliteti nuk ka qenë kaq i dukshëm aso kohe, mendoj që ka qenë meritë e Nanos që në thelb krijoi PS me shumë figura, Rama ishte i tillë i cili dhuronte spektakël” – thotë Ylli Manjani, Ish – Ministër, LSI.
Ilir Meta konsiderohej si njeriu që rrezikonte seriozisht pozitat e Fatos Nanos. Edi Rama nuk kishte krijuar asnjëherë perceptimin se aspironte marrjen e Partisë Socialiste në atë kohë. Ai nuk hynte te politikanët me ndikim, pavarësisht popullaritetit në rritje.
“Ka gjithmonë edhe thashetheme që dëshmonin se zoti Rama synonte drejtimin e PS, sigurisht zoti Meta e ka patur synim edhe më të vjetër”, – tregon Petro Koçi, Kryetar PSV ‘91.
Në tetor të vitit 1998, Nano i lë vendin Pandeli Majkos në krye të qeverisë. Meta merr postin e zëvendëskryeministrit ndërsa Rama mbetet Ministër Kulture.
“Kemi funksionuar shumë mirë, madje në mënyrë perfekte, gjatë kohës kur kemi qenë në disa qeveri bashkë në pozicione të ndryshme”, pat deklaruar Ilir Meta.
“Nga këndvështrimi im ishte krejtësisht bashkëpunim i sinqertë”, tregon Pëllumb Xhufi, ish – deputet, LSI.
Simpatia që ata kishin krijuar për njëri-tjetrin, po forconte një binom të fuqishëm brenda Partisë Socialiste, kundër Fatos Nanos edhe pse mes dyshes mbizotëronte mosbesimi.
“Rrugës, mospajtimet e dy ose, njerëzve të cilët janë larg garës për të qenë të fuqishëm, bashkohen. Çfarë ka qenë rasti i Ilir Metës me Edi Ramën, jo për ta eliminuar por për ta zhvendos Fatos Nanon”, – tha Baton Haxhiu, analist.
“Ka patur bashkëpunim mes tyre por edhe ndarje më vonë”, tregon Petro Koçi.
Tek Edi Rama, po forcohej ambicia për tu zgjedhur kryetar i Bashkisë së Tiranës. Dhe për këtë, kishte në krah kryeministrin Ilir Meta. I kushtëzuar nga kjo miqësi e re mes dy vartësve të tij, Fatos Nano mbështet Ramën për kandidimin në krye të Bashkisë së Tiranës.
Ai arrin të fitojë zgjedhjet përballë Besnik Mustafajit në tetor të vitit 2000. Me Ilir Metën kryeministër, Rama siguron nga qeveria fonde të mëdha duke çuar përpara shumë projekte që pastruan Tiranën nga kioskat dhe mbeturinat.
“Thelbi i zotit Rama është puna është ndryshimi, padurimi për të prodhuar rezultate”, pat deklaruar Meta.
“Me mbështetjen e fortë të kryeministrit Meta, Rama u bë dhe kryetar Bashkie në vitin 2000, dhe këtu ka pasur bashkëpunim të fortë mes tyre” thotë Pëllumb Xhufi, ish – deputet LSI.
“Mendoj që kulmi marrëdhënieve tyre ka qenë kur Meta ishte kryeministër dhe Rama Kryetar Bashkie, qeveria e Metës shkarkoi gjithë fondin rezervë të Këshillit të Ministrave për Bashkinë e Tiranës”, thotë Ylli Manjani, ish- ministër, LSI.
“Pozicioni tij politik që ka pasur atëherë, ka qenë i ndërlidhur me dëshirat e Ramës për ta ndryshuar Tiranën”, Baton Haxhiu.
Popullariteti i Ramës ishte në kulm.(Top Story)
