Nga Anri Bala
Tërmeti u harrua me gjithë dhimbjet, panikun, dëmet dhe humbjet e jetëve që na shkaktoi dhe për pak kohë u gënjyem. Na u duk sikur pamë rreze ndryshimi, edhe te kafshët me dy këmbë, që lehin e skërmisin dhëmbët në hauret e partive, vetëm sepse ndryshuan ulërimën… e kthyen në kuisje.
U bënë më shumë njerëzor, por aspak human, ndoshta nga frika e pasigurisë së jetës, që nuk mund t’ua garantojnë as milionat e fshehura ngjyrë bloze, e as ato të pafshehurat erë m*ti. Në fakt ishte vetëm një iluzion optik.
Me dashje harruan shpejt, se jeta vazhdon dhe natyra është aq e pabesë dhe paparashikueshme me sekretet dhe surprizat që na hedh në rrugën, sa që të zhburrëron, lëre pastaj kur nuk ke pikë burrërie… të kurvëron, duke të nxjerrë zhveshur, kur mendon si mbreti i Andersenit… se je veshur me kostum të mrekullueshëm.
U deshë korona që t’ua shikonim edhe njëherë kostumin që kishin prerë, qepur, e veshur mashtruesit frikacak, politikanët e zhburrëruar e të ngelur rrugëve, por të shpëtuar edhe për ca kohë nga llogaridhënia.
Të rehatuar dhe të siguruar me shumë brava pas vilave të tyre, ku edhe virusi nuk mundet kurrësesi të gjejë rrugën në ato labirinte, ata në mbrojtje të paftyrësisë së tyre nuk ndalojnë së “mbrojturi”… jetët tona.
Problemi është se mbrojtja e tyre në emër të mjeksisë bëhet duke na hedhur qelb dhe helm në plagën e porsahapur në gjithë botën dhe që dhemb më shumë aty ku varfëria është ulur këmbëkryq, e kur në këto ditë të vështira njerëzia ka nevojë për doktor që kuron dhe jo për kurator kukuvajka që lajmërojnë vetëm kob e zi. Kjo është vrasje pa dashje por… qëllimisht, që zor se falet.
Janë aq të pafytyrë, kur fshihen pas deklaratave qesharake pa asnjë vlerë dhe nuk pranojnë dorezën e sfidës të hedhur nga kundërshtarët politik, mjekët deputet të së majtës, që veshën bluzat e bardha deri në fund të luftës për jetën.
Të hedhësh çdo ditë helm kur duhet ta pastrosh, nuk është e lehtë… patjetër që duhet të kesh një hall, madje të madh. Ndaj s’duhet t’i paragjykojmë doktorat djathtistë, që megjithëse janë shkolluar në sistemin komunist, kanë harruar humanizmin, tani që janë shpallur demon-kra-kra-t. Ata të frikësuar nga pasiguria për të ardhmen, nuk kanë një hall tashmë, por dy.
Duke mos mundur të shpëtojnë nga tmerri i tyre pafund, parashikojnë fundin e tyre të tmerrshëm, nga drejtësia e vonuar por edhe nga Zoti… i pagabuar, sepse si Zoti si drejtësia vonon por nuk harron, aq më tepër kur ti nuk kupton se mëkati nuk lahet me një mëkat tjetër. Të hedhësh qelb mbi plagë dhe të fusësh gjarprin në xhep, për të mos e futur dorën kurrë brenda, nuk është bamirësi por djallëzi.
Sikur ta kishin futur një herë të vetme dorën në xhepin e tyre të fëlliqur, për të dhënë lëmoshë atyre që u kanë vjedhur e grabitur djersën dhe mundin e tyre, ndoshta faqja e tyre e zezë do bëhej gri. Kur të ndalojnë së foluri për nevojtarët, qytetar, hallexhinj dhe barktharë, kur të gjithë i njohim barkboshët që janë bërë barkderra të fisëm nga horrllika, maskaralliku dhe qorrlliku ynë, ndoshta do na kursejnë fyerjen që na bëjnë… në emër të qytetarëve.
E dimë mirë se sa i duani qytetarët, sepse kanë dhënë prova me vite, duke i marrë gjthçka këtij populli dhe duke i dhënë “asgje” dhe thikën pas shpine,duke i qarë ditën, pasi i keni vrarë natën dhe duke i sharë pse nuk i’u besojnë se i duan… në atë botë, që kasollen e tyre të rrënuar ta bëjnë kështjellë mbi kufoma… siç e keni bërë dikur.
Ndaj, një këshillë kemi për ju Doktor mortja, Preshi dhe Korbpetriti, por edhe për ty Flame e ti Bardhziu dhe gjithë zezanët si ju, që bluzën e bardhe e keni harruar në kuplaratë ku ushqeheni: Meqë na doni në atë botë, hajde na puthni një herë në prapanicë, sepse ndoshta fatit nuk i dihet dhe ta merrni me vete me kurorat si dhuratë “respekti” nga ne, që ju dërguam drejt “theqafjes”./Ekskluzive.al
