Nga Akil Ylli
E muaret veç o shokeni! Na iku ò, po na le shendene harapi Josef! T’emen e s’emes e kishem me kimet, a t’keqen! Coç na ikene Hushi e ca malukater te tjere, po ne djall vaçin. Sa t’kemi Like Florine, kemi plot pe tyre. Po si ky aset, kshu alla soj, te zi sterre, ku ta psonisin mor aman!? Apo çna hiqte mallne e Josifit te pare! Oooiiii, oooiiii!
Per nder, nuk di ç’te thote me i ziu njeri, per Like Gazepin, sepse ai e ka da mendjen, per shkaqe qe dihen, me e zgjat kete mysybet, deri ne fund te mandatit, dhe s’ka mur arsyet, qe ja ndal turrin e hajvanllekut! Prandaj gjeja me e mire, per keta mujaj qe kane mbetur, eshte ta marrim veten me t’mire, ta kalojme me humor. Oooiiii, oooiiii!
Jane ba Likja me grun, si Qazoja me Fifen. Sa niste Fifja shamaten me dike poshte,( Fifja hante buke e shamat) fishek delte Qazoja ti jepte nje dore, tuj bubullu prej penxheres. Por qe t’mos ju hajme hakun asnjeres, eshte e udhes, te rrefejme dhe diferencat ndermjet dy kopjeve. Ciftit te pare, jehona e gajasjes, i shuhej ne kufijte e lagjes, ndersa kjo e gastorve presindenciale, ben xhiron rreth atmosferes toksore. Oooiiii, oooiiii!
Mjafton te shohesh, thirrjet pasionante etilike, 22 gradshe te Lik Gazepit, mes rrugve ne Berat, dhe menjehere te shkon mendja, qe ai, per ta mbyllur me lavdi karrieren, duhej te synonte shoqatat e pijaneceve. Aty do ta ndriste fare, e jo ti perkushtohej politikes, ku heret a vone, do ti binte kallaji, dhe do behej gazi botes. Oooiiii, oooiiii!
Megjithate, megjthse tashme ka pak mundsi, sepse dihet ajo, qe bashksia e pijaneceve, s’ja ka ngene e nuk i ngjit aq shume politika, une po perpiqem ti jap nje shans Likes, duke ja bere te njohura edhe nje here, batutat e famshme te Beratit, me shprese qe do bien, ne veshin e pijanecit kompetent. Ju kerkoj ndjese! Mbahuni burra! Nje, dy, tre: “Une do dal andej, zjaaarr! Zjaaarr Berati! Flak! Moret vesh! Une e dua Margariten, me shume se Moniken! Hajde puthuni!” Oooiiii, oooiiii!
Hajt, se Like Shaqirit, nuk eshte aq e veshtire per t’ja gjetur specialitetin, ku mund te shkelqeje me aftesite e tij, po si t’ja bejme me Fifen presindenciale, asaj s’ka burre nanet, qe ja gjene nje disipline adapt, qe ti pershtatet potencialit talentuoz. Eshte fuoriserio. Ndersa i shoqi ka lindur me kemishe, ngaqe egziston shoqata e pijaneceve, fatkeqsiht per Krymadhen, njerzimit hala si ka lind ideja, me formu bashksi tip, e histerikve, e bazhellave, e te papergjegjeshmeve, o injoranteve perfekt, ku ajo mund te ingranohet suksksesshem. Oooiiii, oooiiii!
Edhe si biokimike s’ja vlen nje lek, sepse e konfondon me epidiomologjin, dhe konkluzionet qe nxjerr, jane ne kontradikt te hapur, me teorite antipandemike. Alla kontropedal. Oooiiii, oooiiii!
Ngaqe i kane hypur politikes, si kau peles, kane piketuar si strategji, te luftojne çdo mase administrative, qe i sherben sado pak, kufizimit te perhapjes se virusit. Ne kete menyre mbajne gjalle, endrren kriminale te ardhjes ne pushtet, nepermjet katastrofes umane. Oooiiii, oooiiii!
Para disa viteve, nuk e mbaj mend mire, nese isha ne anderr, apo zhgjander, por di te them, qe me ngjau nje mrekulli. Mu çfaq shen Gabrieli, dhe me mori fluturim per te pare, çfare ndodhte neper bote. Panorame ishte mese trishtuese. Gjithandej konflikte te pergjakshme. Ne fund me ftoj, ti hidhja nje sy Shqiperis. Ishte koha kur nga shirat medha, vendi rrezikohej nga permbytjet, si at’here, ne kohe e Qoftargut, kur vendi u permbyt disa here, per dy tre vite rresht, e ne menyre te veçante Shkodra, dhimbjet e se ciles, Kryetarja e Parlamentit te at’hershem, i likuidoj me togfjalshin cinik; “ashte ba Shkodra, si Venecia”. Oooiiii, oooiiii!.
Minutat e fundit te bashkshetitjes hyjnore, i konsumuam duke soditur pergjate Lugines se Drinit. Nuk e di, nese ma beri me qellim shen Gabrieli, por mu duk, sikur m’gjujti rrfeja C’te shihja! Ishte çkulur me kuç e maç Shqupi, me gjithe satelitet, dhe po perpiqeshin ne maksimum, per te kontribuar ne rritjen volumetrike te pruarjeve hidrike te Drinit, me shpresen perverse, qe vendi te pushtohej perseri, nga Mbreteria e Ujit. Me moton, qellimi justifikon mjetin, kishin rrembyer çdo lloj sendit, me kapacitet mbajtes. Shiheshin gjthçfare tipes autobotesh; turli karroca fekalesh, qe terhiqeshin nga kuaj, qe shkumzonin nga ec e jaket e stermundimshme; dumdume e taborre shitesish qumeshti me motorr, qe per here te pare ne jeten e tyre, po shitnin ujin, me shtrejte se qumshtin; per fund, kishte prej atyre, qe terhiqnin zvarrre, kontenitore prej 6 shishesh, si skllever moderne. Sikur ngarkesat te ishin me gure, per nje jave e kishin ndertuar Piramiden e Keopsit. Oooiiii, oooiiii!
Rrefenja e mesiperme, mu rikujtua, ngaqe situata sotme, edhe pse eshte me e frikshme, kane te perbashket, katastrofen. Dreqi e di, se çfare skenarit do te kene piketuar me rastin e kovidit. Ajo qe shihet qarte, jane daljet e Lulashit, si papaloa vudu, duke ndjellur mizeri vdekjesh dhe mamaloa e Lesh e Lis, qe perpiqet te shtrigoje njerzine, qe te refuzojne maskat. Edhe ftesa e Likes, per puthje te zjarrta, çon uje ne mullinin e kovidit. Per hollesi te tjera, jam ne pritje te shen Gabrielit. Oooiiii, oooiiii!
Po nje nga zhvillimet interesante, qe keto dy tre dite kaloj ne heshtje, ishin deklarimet e Luanit te Lesh e Lise, te cilat, po i citoj tekstualisht: “Ajo që pamë, në sinkronin që ju na servirët (I referohet Kryemadhit kur e gjobit policia) është brenda tipologjisë së sjelljes politike dhe publike të zonjës Kryemadhi, që prej fillimeve të veta të angazhimit politik dhe deri më sot. Kjo është Monika në kushtet normale dhe anormale dhe duhet të shihet e të merret nga njerëzit ashtu siç është. Ndryshe ajo nuk do të ishte Monika, nëse nuk do të ishte ndryshe nga të gjithë të tjerët. Oooiiii, oooiiii!
Ca thote ky mor! Po pse mor taravol, shqiptaret duhet ta pranojne, te lajthituren e Ramazanit, ashtu siç siç e ka pjelle Fatimja, sikur te ishte e bija e Madones se Fatimas? “Mbajeni” thote, edhe kur eshte anormale. Hajde debil, hajde! “Eshte ndryshe nga te tjeret”, thote Luani. Qe perkthehet: budallice krenare, e papergjegjshme entuziaste…! Oooiiii, oooiiii!
Mirpo ky soj deklarimit, mban ne vetvete, dhe nje fare misteri. O Luani eshte i shtriguar nga Mona, dhe flet perçart, ose ka vendosur, t’ja nxjerre bojen perfundimisht. Ufaaa! S’ka zog nanet qe i merr vesht, kta te Lesh e Lis! Oooiiii, oooiiii! /Ekskluzive.al
