Nga Akil Ylli
Per ti dhene vendin e merituar ne historin e korrupsionit, por dhe per ti parapregatitur qytetaret, qe te mbashin fort dhe mos t’ju binte si bombe Dosja e Shekullit, ku vjedhja i kapercente 200 milion eurot, Krymadhja vendosi ti paralajmeroj ata, dy dite para se te leshonte gjamen e shekullit, te Fevzoja.
Eshte e njohur qe mua, derdellitjet e Krymadhes, perveç nakatosjes, nuk me ngacmojne asnje lloj ndjesiet tjeter, por po bluaja me mend, se si do ta kene pritur ate njoftim, opozitaret tane dhe ministri ne fjale, bashke me bashkpuntoret e Rilindjes.
Opozitaret i perfyteroja, me fytyrat kuq nga ngazellimi, duke ferkuar duart nga knaqsia. Ata me te thekurit, tek mallkonin dashamirsisht, per shtyerjen e denoncimit me 48 ore. Ndersa militantet rilindasit, te strukur me gjak te ngrire, dhe ndonje minister me mizen nen ksul, tek sillej e mbshtillej gjithe naten, per ato dy nete.
Te vetmin kuriozitet qe me ngjalli Dosja e Shekullit, ishte ai, se si do ta justifikonte korrupsionin e Rilindjes, duke vene per strumullar, ish ministrin e saj. Buuu, pune Krymadhesh!
Natyrisht mu desh t’prisja nje dite me shume, ngaqe i kam ba naften me kohe e me vakt “Opiumion”-it e çdo lloj paneli, ku broçkulliset per pulitik. “Verba volant, scripta manent!”
Megjithse ajo thenia e famshme latine, nuk ka fort kuptim, e perdora per ti dhene pak klas shkrimit dhe per te treguar, qe gjithça rreth informacionit, e marr nepermjet leximit.
E qe thoni ju, te neserme nga mesdita, nisa te shfletoj internetin, per te pare çfare gurguleje kishte psonisur, per t’ja u servirur shqiptarve, si Nana e Korrupsionit!
Mbasi lexova njeri mbas tjetrit, copza te shkurta dialogjesh e debatesh nga emisioni, gjithnje e me shume bindesha, qe kesaj radhe ne loje, nuk ishin boçkullat qe shperndan pa dogan andej, kendej, si automat defiçencet, por diçka pertej autogolave te zakonshem, qe mund te shenoje nje politikan idjot.
Dasht, pa dasht, s’pata zgjidhje tjeter, veç ta merrja vedin me t’mire, se mbas vedit kam ejllin mbrojts, e s’me gjen gja, nese e shoh “Opiumnion” te regjistruar. Dhe ashtu bana!
Mire ja kishin ba shumica e medias, qe i kishin vene nje pllak vorri siper, per ta mbyllur si nje enderr te keqe. Kane pa gazep ate mbremje! Kane pa, se si ja u pshurri tane artikujt e intervistat disa vjeçare, duke ju a hedhur ne ere sakrificat, kunder Rilindjes, bash heroina e tyre, Krymadhja! S’ju ve faj vallahi! Asi soj bibet, s’gjehet me e kerku, me qiri!
Kishta marre nje tufe me letra zyrtare, me te cilat konfirmonte, fjale, per fjale, pike, per pike, korrektesine e zyrtarve te larte te Rilindjes dhe ish ministrit te saj. Te ziut Fevzi, nje fetyre i vinte, nje fetyre i shkonte, si maska tragjike te teatrit japonez. Mezi permahej! Me nje deshperim te dukshem, i kujtonte Krymadhes, se “ju po na e nxirrni ministrin Ahmetaj, si nje zyrtar korrekt, kur une ketu, kam bere nje seri emisionesh me perfaqsues te PD, dhe na dilte ndryshe”.
Por Krymadhja, as kuptonte, as degjonte nga ai vesh, “ç’me duhet mua PD-ja,” i thoshte Fejzos, dhe prap nxirrte nje dokument tjeter, ku njesoj si te meparshmit, vertetonte seriozitetin zyrtareve te qeverise, gjate operimit me çeshtjen e inceneritoreve. I gjori Fevzo, ju desh ti rikujtonte, qe edhe Likja e ka denoncuar ate afere, po me ke e ke? Hante pyk Krymadhja? Jo a te keqen, e degdisi dhe Liken ne fankulo!
I doli zgorda e bythes, permbys duke shkartisur dokumentat, por me çdo shkrese te zbuluar rishtas, riafirmonte pastertine e veprimeve te zyrtareve, qe kishte marre persiper ti demaskonte, si Hajdutet e Shekullit. Fevzoja me sy te zgurdulluar nga deshperimi, nderhynte duke i rikujtuar, qe me ato shkresa qe lexonte, kishte pothuajse nje ore, qe po u rrefente, se ministrat jane krejt ne rregull. Por Biba nuk ndalej. Sikur ja bente me qellim Fevziut, i ngulte gishtin, brenda plages se deshperimit, me pergjigjet e vazhdushme, “po mo, deri ketu ne rregull jane ata, s’po them gje une, po prit”.
Prit e prit, dokument, pas dokumenti, lexim e rileximi, mu perpara Fejzos te mpire, sikur ta kishte mbeshtjelle vorbulla arktike, Bibes as qe i shkonte ndermend, se ashtu siç po vepronte, nuk po bente inkuizitorin e madh te shekullit, por avokatin e ndritur, duke mbrojtur antaret te Qeveris.
Te shkundures terminale, s’ja rrokte kungulli, qe pa dashur, po ju a pastronte te akuzuarve, deshmine e korrupsionit, qe me aq mundim, emision, pas eminisionit, qyqari Fejzo, ishte stermunduar nder vite, per tu a kopsitur. E shqepi Fevziun, nga kreu deri ne fund!
Pastaj, andej nga fundi, duke germua pa pushim neper letra, mendoj se e gjeti gurin filozofik, te aferes. E tundi nja dy, tri here n’hava, per tu terhequr vemendjen te pranishemve, dhe nga ajo listpages e rrogave, te punonjesve prane firmes private, qe administron mbetjet, shkeputi njerin dhe e kryqezoj, si deshmitarin çils kopil, qe hapte gjitha dyert, pas te cilave fshiheshin, qeveritaret hajdute. Vetem nje logjik e degraduar, deri ne neuronin e fundit, mund ta konceptoje nje paçavure si kjo, ku densiteti i marris, arrin piken kritike!
Sipas saj, firma private, e paguante 10 milion lek ne muaj punonjesit e vet, sepse ai ishte, babaj i ish sekretarit te ministris, dhe duke u bazuar tek rregulli i treshit, i bie qe i biri, qe s’ka detyre tjeter, veç te marre e percjelle shkresa, i ka terhek per hundesh, nje tufe eproresh ministra. Edhe Nard Ndoken me pa pyte, do ta kishte kshillu: Lene at muhabet!
Po hajt mire, po e zeme se Krymadhes, i rrin shik, kjo soj marrit, si me ja pa qep per shtat, megjithse deri me sot, nje fare djallziet, besohej qe e zotronte. Se paska pas. Amen!
Mirpa ate dosje, duhet ta kete pare Peçoja, Luani i partis, Gjosha, Nora, me gjithe Liken mren. Si ka mundesi, qe kto soj krenash, se kane vu re, Bibllekun e Shekullit?
Asyetimi ne kete rast, perputhet vetem ne nje linje mendimi. Mes herarkeve te LSI-s e ça permbledh ai stan, me e quta, eshte: Kryemadhja!
