Nga Anri Bala
Shpesh, kur kam kohë të pushoj, nuk mundem, sepse nuk më lënë rehat mendimet për veten dhe zanatin që kam zgjedhur. Shumë herë, jam ngritur prej divani, për t’i grisur diplomat dhe tituj bosh pa asnjë vlerë të gazetarit. A e dini pse?! Sepse unë kam studiuar për vite për zanatin më të lirë në Shqipëri! Këtu ore mik, gazetar bëheh… mjafton që të dish të cicërosh, lehësh, miklosh apo të hiqesh sikur i di, edhe kur nuk di asgjë, të mësosh pak fare, sa të fusi pak kokën shefi të vendi… ku punon.
Ndaj dua ta gris këtë diplomë, që nuk vlen as sa një hajmali, por më është kthyer si magji për të bërë me dhembje koke. Mirqë nuk më dalin përpara shumatorja e gazetarëve, që kanë studiuar për gjthçka si: këngëtarë tallavaje, aktor bulevardi, piktor kuajsh dhe qensh, psikolog, kur as emrin nuk i’a dinte kush në Shqipëri, ose ushtarak i shkallës më të ulët në kohën e komunizmit, me atë gradë që filloi Napoleoni karrierë… “rreshter”, se do i kisha goditur me shpullë surratit… për t’i përkëdhelur, se fuqishëm me grusht, kurrë nuk do të guxoja, sepse kanë titullin “Gazetarë”.
Nuk e kam problemin… se në Shqipëri bëhesh gazetar dhe titullin e gazetarit e merr pa asnjë klasë shkollë, sepse kur kasapi bëhet kirug, pse mos të bëhet dhe sorra bilbil?! Por, shqetësohem kur ta përdhunojnë e menderosin profesionin, që mendon se ke, me gjithëfarë lajthitjesh dhe broçkullash, që të detyrojnë të mos heshtësh, nga frika se po ta bësh, do të të plas zemra nga marazi!
Një nga ata “akrobatët” është Arturi, që kisha kohë që nuk doja të merresha më të, sepse më “frikësoi” duke më kallëzuar në prokurori, sikur gjoja unë e kisha kërcënuar fizikisht në një shkrimin timin, në debat verbal gazetaresk?! Më bëri nder, sepse godita veten me grusht, që kur pashë se me kë isha marrë, sepse Arturi nuk ishte gazetar, për një arsye të thjesht… nuk dinte të lexonte.
Mirëpo, aktorin që kurrë nuk kam dëgjuar të ketë luajtur në ndonjë skenë, i’a ka dhënë rolin “skena” e gazetarisë. Këtu mjafton të aktrosh, të shprehësh emocionet e tua, dhembjen, inatin, mllefet personale dhe menjëherë diplomohesh analist, komentator, por që të paguhesh duhet të marrësh specializimin… si shërbëtor.
Dje, më la pa mend Turi! Po sa mirë i kishte parë Mercedesat e pozitës së sotme, fëmijët e majmur e të kapur dhe gjithë të tjerët që u rrinin rreth e rrotull e bënte thirrje për revolucion, deri në qershor, sepse pastaj fillon kampionati botëror dhe në tetor Arturi do t’i ketë lënë brekët në lloto dhe nuk do ketë fuqi më, ta ngrei lugën e çorbës së prishur!
Mirëpo, aktori mediokër nuk ka gabur kur shpreh një dëshirë të tij, sepse vërtet koha nuk pret! Nëse fukarenjtë që jetojnë në “kasolle floriri” të dhuruara nga zoti, Berisha, Basha, Moni e familjet e tyre me ushtarët dhe sërën e pafund të pronarve të anijeve dhe jahteve vijnë në pushtet, e sigurtë se do vijnë në pushtet edhe Dash Xhika me Leks Qurdukun, kunatin e tij.
Kjo është ajo që do aktori… në rol, se në jetë nuk ka bër vaki, që pronarët e anijeve, jahteve dhe bordellove, të udhëheqin revolucione popullore, për tu marrë pushtetin ca pronarëve Mercedes-ash, Rover-ash dhe ndonjë dashnoreje!
Arturi e di shumë mirë, se deri tani këto janë pronarë imagjinar, kur askush nuk ka një letër të zezë si miqtë e tij të rrëzuar, që kanë dosje pafund e në kurriz të gjitha poshtërsitë, që njerëzit të cilës ai u flet… po presin me padurim të japin llogari.
Mos harro Artur, dhjetë drejtora të partisë ku shërbeve dhe u dëfreve duke zhvatur, kanë grabitur miliona euro dhe janë prapa hekurave, e deri në tetor numri do të rritet, e nuk do kesh mundësi ta përjetosh revolucionin e makutërisë, se kam frikë, që udhëheqësit e opozitarizmit tënd, do jenë duke pritur radhën tek gjykatësi!
Të këshilloj, që të luash ndonjë rol tek Teatri… ai që po shembet, se në rolet e skenës gazetareske bëhesh qesharak dhe na detyron që të grisim diplomat, për të mos qenë koleg me racën tuaj amorfe, që ju ka pjellë sistemi i specialistit për gjithçka!/Tellalli
