Kryeministri Rama ka mbajtur fjalim në konferencën e OSBE për Europën Juglindore, “Gazetari në kohë krizash”.
“Eshtë padyshim kënaqësi të jem këtu, pasi diskutuam me ambasadorin e OSBE-së pak kohë më parë se si të forcojmë bashkëpunimin tonë dhe si të bashkojmë përpjekjet për një mjedis më të mirë, lirinë e medias. Nuk jam saktësisht njeriu i duhur për tu ftuar për shkak të opinioneve të mia që ndryshojnë, jo për lirinë e medias, por mënyrën sesi në emër të kësaj lirie shumë gjëra që shkojnë kundër këtij koncepti ndodhin.
I referohem përhapjes në internet të lajmeve të rreme, të sjelljeve që priren të jenë kundër lirisë së njerëzve të tjerë dhe kundër të drejtave të njerëzve të tjerë, kundër llogjikës, kur vjen fjala për gazetarinë. E cila mbështetet në ndjenjë e misionit, fuqi e katërt reale për ti trajtuar kësisoj fuqitë e tjera.
Mendoj se ka një vijë të hollë, është e rrezikshme të kombinosh dhe ti mbash të dyja në harmoni, nga njëra anë të respektojmë lirinë e gazetarëve dhe nga ana tjetër lirinë e qytetarëve. Kur vjen fjala për median në internet, liria e përhapjes nuk mund të jetë njësoj me lirinë e fjalës. Të vërtetat dhe gënjeshtrat janë bërë bashkëjetuese, e bëjnë shumë të vështirë dallimin mes tyre. Nuk mendoj se mënyra më e mirë është të mbash frikën, duhet të bëjmë durim me këto sasi gënjeshtarash, akuzash dhe shantazhesh që janë kthyer në rrezik. Duhet të reflektojmë, e kemi mësuar në mënyrë më të vështirë, nuk lidhet me qeverinë”, është shprehur Rama.
Kryeministri Edi Rama ka ndarë dhe dy përvoja personale me dy media ndërkombëtare që donin të ishin tepër të saktë në botimin e artikullit.
Rama zbuloi kur i tha gazetares së “The Neë Yorker” që ishte e tepërt, ndërsa ajo iu përgjigj duke i thënë se mund të jetë e tillë, por ky lloj serioziteti dhe saktësie në punë i ka ndihmuar që të mos humbin asnjë çështje në gjykatën e SHBA.
Edi Rama: Është vërtetë shumë e rëndësishme që të lejojmë të jetë e mundur lirinë e fjalës që të lulëzojnë dhe të sigurohemi që kushdo që ka diçka për të thënë, të jetë në gjendje ta thotë. Kjo nuk mjafton. Na duhet të mbrojmë njerëzit dhe dua ta përmbyll me një përvojë personale nga disa kohë më parë.
Kur u ftova të shkruaja një artikull për “The Guardian”, në fillim të viteve 90 dhe ishte përvoja ime e parë me mediat ndërkombëtare. U trondita nga sa të saktë donin të ishin në botimin e artikullit tim të shkurtër. Donin të verifikonin nëse mund të ndryshonin titullin. Unë nuk kisha mundësi tu përgjigjesha sepse nuk kishim as celular dhe pritën të merrnin përgjigje prej meje.
Kjo përvojë u ndoq nga një tjetër edhe më befasuese me “The Neë Yorker”. Kaloi një javë dhe para se të largohej më thotë “Më duhet të të them se ka mbetur një gjë tjetër dhe duhet të përgatitesh që të kalosh një proces të kontrollit të fakteve të vetë artikullit tim”. Në fillim nuk e kuptova, por më pas e kuptova se për çdo njeri që përmendje në artikuj, çdo person të binte dakord me çdo fjalë të shkruar në artikull që e citonte. Kur i thashë që “është e tepërt”, “ndoshta” më tha, “kjo është arsyeja përse nuk kemi humbur asnjë çështje në Gjykatë në SHBA”.
