Parashqevi Simaku mbetet një ndër zërat më të mirë të muzikës shqiptare.
Prej vitesh ikona e muzikës së lehtë shqiptare jeton në SHBA.
E shkëputur nga Shqipëria dhe publiku që e duartrokiti për vite me radhë, Parashqevia përveç zërit magjik dhe nostalgjisë që la pas për artdashësit, ndryshe nga këngëtaret e ditëve të sotme, nuk mund të quhet se ishte edhe aq e privilegjuar në atë kohë.
Ajo edhe dy vite para se të ndërrohej sistemi komunist, në kulmin e karrierës, ishte thirrur në zbor.
Një foto e rrallë me koleget Rita Ndoci dhe Ema Ndoja e mikesha të tjera, e vitit 1988, tregon se këngëtaret nuk ishin aq të privilegjuara nga shtresat e tjera të shoqërisë, madje përgatiteshin si të gjithë, të veshur ushtarikisht duke u stërvitur në male, me armë në dorë, për të mbrojtur Atdheun.
Dhe kjo foto tregon se pas zborit, ato ishin edhe krenare.
Po ja çfarë thotë Rita Ndoci për foton:
u pershendes. Tek fotoja lart Parashqevia dhe une kemi qene te ftuara per koncert ne Korçë, ne pallatin e sportit. Fotoja ne zbor me Parashqevine, emen, Albana Micin, Mim Marjanaku dhe vajza te tjera tregon se ne kemi qene ne zbor si te tjeret, pasi ishte njeri nga tre komponentet mesim, pune, kalitje.
Te mos beje zborin ngelje ne klase. Pjesemarrja ne zbor ka qne detyrim. Privilegje lehtesira kemi pas shume si parashqevia dhe une. Une nganjehere nuk vishja xhaketen e zborit sepse ishte shume vape. Une nuk kam mbajtur kurre pushke, e ngarkesa te tjera, nuk kam marre pjese ne stervitjet qe benim.
Beja gallate sa kam mundur pasi me trajtonin si kolege profesoret dhe zyshat, pasi isha e famshme me artin tim. Ne darke Parashqevia dhe une benim koncert, kendonim, une beja humor….
