Vetëm një javë pas një mosmarrëveshjeje midis Italisë dhe Gjermanisë mbi politikën e imigracionit, të dy shtetet tani duket se po mbështesin njëri-tjetrin në nevojën për të frenuar flukset e migracionit.
Presidenti gjerman Frank-Walter Steinmeier tha gjatë një vizite në Itali se të dy vendet kishin arritur “kufijtë e kapacitetit të tyre” për të akomoduar emigrantët dhe bëri thirrje për “shpërndarje të drejtë” të barrës së migracionit në të gjithë Bashkimin Evropian. Vetëm në javën e fundit, mbi 11,000 njerëz kanë zbritur në ishullin italian të Lampedusa.
Ata janë pjesë e 127,000 emigrantëve që kanë zbritur në Itali në vitin 2023, më shumë se dyfishi i numrit që kishin mbërritur deri në këtë pikë në 2022. Sipas rregulloreve aktuale të BE-së për azilin, migrantëve u kërkohet të aplikojnë për azil në shtetin anëtar në të cilin mbërrijnë për herë të parë.
Nëse ata, të themi, largohen nga Italia për të provuar shanset e tyre me sistemin relativisht bujar të Gjermanisë, ata do të deportohen përsëri. Por Roma ka refuzuar kohët e fundit të pranojë azilkërkuesit që largohen, duke përmendur fluksin joproporcional.
Kjo shkaktoi një mosmarrëveshje me Berlinin, i cili njoftoi javën e kaluar se do të pezullonte një marrëveshje vullnetare për pranimin e 3,500 azilkërkuesve që kishin zbritur në Itali, përpara se të ndryshonin qasje.
Bashkimi Evropian mori mbi 519,000 kërkesa për azil midis janarit dhe qershorit, një rritje prej 28% nga viti në vit dhe më së shumti që nga 2016. Gjermania paraqiti 30% rreth po aq sa Franca dhe Spanja së bashku. Kjo nuk është duke llogaritur mbi një milion refugjatë ukrainas të cilët Gjermania i pret, shumë larg në Evropën Perëndimore.
