Kur lufta e Kosovës, e nisur në vitin 1998, mori përmasa shqetësuese, NATO-ja ndërhyri me sulme ajrore.
Në atë kohë sekretare e Shtetit në SHBA, Madeleine Albright mund të konsiderohet shtysa kryesore për vendimin e ndërhyrjes ushtarake.
Në një intervistë për BBC-në, Albright ka kujtuar përvojën e saj me luftën e Kosovës dhe takimet me Sllobodan Millosheviçin.
Albright thotë se lobimi për nisjen e ndërhyrjes ushtarake në Kosovë është puna për të cilën ajo ndihet më shumë krenare në karrierën e saj.
“Kur më pyesin se cila është gjëja për të cilën jam më krenare, padyshim Kosova. Nuk mund ta lejonim diçka të tillë, ishte genocid.
Po bëhej spastrim etnik. Njerëzit po nxirreshin nga shtëpitë e tyre jo për atë që kishin bërë, por për atë se kush ishin.
Mendova se do të kishte kuptim për SHBA për të përdorur influencën tonë te të tjerët për të ndaluar këtë spastrim etnik”, rrëfen ajo.
Ish-sekretarja amerikane e Shtetit e kujton Millosheviçin si një njeri mizor dhe të sigurt në vetvete, në atë masë saqë arriti t’i hiqte asaj buzëqeshjen tipike të një amerikaneje që i shtrëngon dorën dikujt në një takim zyrtar.
“Veprimet e Millosheviçit, që ishte një hipernacionalist, dhe kishte vendosur se kishte vendosur të hiqet qafe njerëzit që ishin ndryshe nga modeli i tij i nacionalizmit serb, më bënë të mendoj që duhej të bënim diçka.
Ai dukej si dikush që mendonte se ishte shumë tërheqës dhe i zgjuar.
Ai ishte shumë i sigurt për veten. Ai e mendonte veten si një njeri elegant, por ajo që po bënte nuk ishte aspak elegante.
Është e pamundur për një amerikan t’i shtrëngojë dorën dikujt pa buzëqeshur, por kur e pashë në Beograd isha e vendosur për të mos buzëqeshur.
Fotot e mia të asaj kohe e tregojnë këtë”, kujton Albright.
