Fytyra të lodhura, të tërhequra. Në rrëfime, frika e përjetuar ditët e fundit, shpërthimet e dëgjuara, por edhe lehtësimi i të qenit tashmë i sigurt në Itali.
E panjohura se kur do të mund të kthehen në vendin ku jetojnë dhe ku kanë lënë familjen, kolegët dhe miqtë. Kjo është situata në aeroportin e Fiumicino, mes disa prej 178 bashkatdhetarëve, shumë prej të cilëve me pasaporta të dyfishta italiane dhe libaneze, të cilët mbërritën me fluturimin çarter nga Bejruti, të organizuar me mbështetjen e Ministrisë së Punëve të Jashtme dhe u ulën në orën 01:15 (4 Tetor).
Në aeroport bie në sy përqafimi, mes emocionit dhe gëzimit, me familjarët që erdhën për t’i pritur. “Situata po përkeqësohet dhe ne jemi të shqetësuar për njerëzit që njohim që kanë mbetur në Liban – kjo është dëshmia e një punëtori të ri nga një OJQ italiane, shkruan “La Repubblica”.
“U ktheva me dy kolegë. Shpresoj që situata të përmirësohet së shpejti. Por nuk mendoj se do të ndodhë, shpresoj se mund ta ndalojmë gjithë këtë dhe mund të kthehemi atje së shpejti. Ne vendosëm dje të vinim në Itali, pasi ambasada na kontaktoi duke na thënë se ishte në dispozicion kjo kartë”, shprehet një libanez me shtetësi italiane, i cili mbërriti me gruan e tij.
“Situata është shumë e komplikuar në Liban dhe në këtë pikë ne vlerësuam se ishte më mirë të isha i sigurt në Itali dhe pastaj të shihje se çfarë të bëje, në varësi të situatës. Ambasadori italian në Bejrut ka bërë një punë të mrekullueshme”, vijon ai.
Dhe përsëri fjalët e një bashkatdhetari tjetër:
“Pas përshkallëzimit të ditëve të fundit vendosëm të ktheheshim në Itali: bombardimet, pas krahinave jugore, arritën në Bejrut. Kishim frikë. Shpërthimet u dëgjuan në të gjithë qytetin, edhe pse ishim në lagje përgjithësisht të sigurta. Gjëja më e trishtueshme ishte të linim pas, në Liban, të tjerë jo aq me fat si ne, kolegë, miq libanezë, dhe të hipnim në këtë fluturim. Ne kemi lënë pas shumë trishtim për një vend në kolaps, nën bomba”.
