Nga Ardit Rada
Sali Berisha ka habitur jo pak, jo vetëm me emrin e koalicionit, por edhe me përbërjen e tij. Plot 26 parti me identitete të kundërta janë rreshtuar ta bëjnë Shqipërinë madhështore, sikurse MAGA e Donald Trumpit. Gjen aty republikanë që do mbledhin votat bashkë me monarkistë, ballistë në krah të pensionistëve dhe dy palë parti katolike. Teksa habinë më të madhe e bën ‘zotësia’ për të bërë bashkë maqedonët e Vasil Sterjovskit me grekët e Vangjel Dules dhe këta të fundit me çamët e Shpëtim Idrizit.
Në kulmin e dashurisë së Berishës për Athinën duket se kreu i PDIU ka rrëzuar çdo parim që e ka ngritur në politikë, duke iu bashkuar këtij koalicioni hibrid. Dhe në fakt dashuria e Berishës për Greqinë nuk është diçka e re, kur i gjithë diskursi i tij politik i kohëve të fundit ka nisur me kandidimin dhe avokatinë publike ndaj Fredi Belerit, apo premtimet e panumërta në mediat greke sikur të ishte vasal i Athinës. Të gjitha këto pasi u shfaq edhe me Belerin në Athinë, para një grushti shqiptarësh të cilët Berisha i ngatërroi me minoritarë dhe u foli greqisht: Efkaristo poli….
Mjafton të kujtojmë zotimin se do të rikthejë marrëveshjen për detin të vitit 2009 apo deklaratat para mediave greke se do të rishohë marrëdhëniet me Turqinë. Në të gjithë botën politikanët premtojnë përmirësim marrëdhëniesh, ndërsa Berisha i premton një shteti tjetër se do t’i prishë marrëdhëniet me fqinjët e atij shteti. Por këto janë ‘mëkate’ që jemi mësuar t’i shohim te Sali Berisha dhe për të cilat po mban dhe dhe do të mbajë kosto elektorale për një kohë të gjatë.
Pyetja është se çfarë parimesh e kanë futur PDIU-në e çamëve në koalicion me grekët e PBDNJ dhe me një kryetar koalicioni shqiptar që është më grek se grekët? Si mundet që interesi për një karrige deputeti të prevalojë mbi dhjetëra orë predikime në televizione të Idrizit kundër Fredi Belerit, ku ia numëronte të gjitha; nga Masakra e Peshkëpisë te kandidimi në Himarë. Vetëm tre vite më parë fitoren e tij Beleri e triumfoi si fitore të helenizmit. Kjo deklaratë e acaroi Idrizin, i cili e komentoi si paradoks dhe si rënie të standardeve në politikë. Po sot teksa ndodhet nën një çadër koalicioni me partitë beleriste, cili është justifikimi veç mandatit?
Ata që e ndajnë politikën nga morali nuk do ta kuptojnë kurrë as njërën dhe as me tjetrën, thoshte Zhan-Zhak Ruso. Dhe sot pikërisht për etikën dhe moralin në politikë po vuajmë. Pa njerëzit i komandon me pasion si marioneta ‘zëdhënësi’ i Athinës me seli te SHQUP-i…
