Nga Mero Baze
Dje po rishikoja dokumentarin e televizionit Al Jazeera rreth tragjedisë së Gërdecit. Prokurori i çështjes, Altin Dumani, i ka thënë televizionit në vitin 2010 se kolegët e tij prokurorë që kishin nisur hetimet për tragjedinë e Gërdecit, nuk e kishin parë të arsyeshme të thërrisnin Shkëlzen Berishën për ta pyetur. Ai po ashtu thotë se nuk ka ndjerë, as ai dhe as kolegët e tij, presion për këtë çështje.
Do të isha kurioz të dija nëse këtë deklaratë Altin Dumani do ta bënte tani, nën betim, para drejtësisë, se është duke thënë të vërtetën.
Dhe po ia rifreskoj kujtesën.
Prokurori Zamir Shtylla ka kërkuar të marrë në pyetje Shkëlzen Berishën në vitin 2008. Për të mos qenë partizan dhe për të mos u interpretuar si betejë politike me Berishën, ai i ka kërkuar atij të hynte nga bodrumi i prokurorisë që të mos bëhej lajm. Siç e bëjnë dhe tani në SPAK, kur nuk duan të të bëjnë mish për top për portalet.
Vetëm ideja e marrjes në pyetje të Shkëlzen Berishës dhe guximi për ta kërkuar atë në prokurori tërboi Sali Berishën, i cili nisi një fushatë linçuese publike ndaj Zamir Shtyllës. Gazeta “55”, botues i së cilës ishte ortak me kompaninë e Delijorgjit në Gërdec, botoi një seri shkrimesh denigruese ku i kujtonte Zamir Shtyllës të shkuarën e tij si hetues i komunizmit, duke i marrë nëpër gojë gjithë fisin.
Për ta ilustruar presionin e Berishës mbi Zamir Shtyllën, përveç deklaratës së tij publike kundër tij, mund të lexoni një pjesë të shkrimit nga gazeta e ortakut në biznesin e Gërdecit, Fari Balliu, që e fillon sulmin që me babain e gruas së tij në vitin 1949:
“Babai i saj është anëtar partie nga viti 1949 dhe punonjës i organeve dhe reparteve të Ministrisë së Punëve të Brendshme. Ai është oficer i degës së Punëve të Brendshme Berat” (vazhdohet me pjesët e tjera biografike).
Martesa e tij është miratuar nga kryetari i degës së Punëve të Brendshme, Pëllumb Kapo.
Nuk e dimë a ka dyshim njeri se në formimin e prokurorit të sotëm Shtylla, shtysa nuk janë bindjet e tij komuniste?
A mundet që një person që ka pasur dhjetëra procese politike kundër personave me bindje të djathta, të ketë qëndrim tjetër në kohën e sotme?
Vështirë të besohet që me këtë betonim majtist, formim profesional industrialo-sigurimso-juridik të kemi një prokuror “të pavarur” që “zbaton vetëm ligjin”.
Z
amir Shtylla u tërhoq nga hetimi dhe Ina Rama i propozoi transferim në Elbasan që të ndalnin stuhinë e Sali Berishës kundër tij.
Por në fakt, nuk ishte një marrëveshje që u mbajt. Zamiri u harrua aty dhe në fund dha dorëheqjen nga prokuroria fare.
Këtë zhvillim ta pohojnë në kafe çdo prokuror i asaj kohe, disa anëtarë të sotëm të KLP-së, dhe natyrisht e di shumë mirë edhe Altin Dumani, të cilit i kaloi më pas dosja e Gërdecit.
Tani çështja ka vite që po zvarritet në SPAK, duke na kthyer Fatmir Mediun në viktimë dhe Zamira Durdën, së cilës iu vra djali 9 vjeç, në agresore.
Hezitimi për t’i dhënë fund kësaj historie në gjykatë buron nga fakti se shumica e prokurorëve të SPAK janë dëshmitarë të poshtërimit që u ka bërë Sali Berisha në këtë histori. Jo vetëm duke i kërcënuar dhe linçuar me libër shtëpie, por edhe duke i detyruar të thonë që nuk kanë pasur presion.
Akoma shtetit rrugëve Shkëlzen Berishën dhe akoma kanë frikë të thonë se, kur tentoi ta thërriste kolegu i tyre, qoftë edhe fshehurazi, e degdisën për 24 orë nga prokuroria.
Janë të njëjtët që quajnë presion ndaj drejtësisë bisedat në telefon të Erion Veliajt me gruan rreth lajmeve në shtyp. Kurse poshtërimin që ua ka bërë Sali Berisha, përpiqen ta harrojnë dhe mohojnë.
