Nga Mero Baze
Ditën e hënë, SPAK dha një shfaqje tipike teatri politik. Thirri në të njëjtën orë Sali Berishën, Monika Kryemadhin dhe Ajola Xoxën.
Të parin e trajton me respekt maksimal, madje i pranon edhe një letër ku ai rregullisht shan me libër shtëpie kreun e SPAK, Altin Dumanin, vetë institucionin dhe gjyqtarët që merren me çështjet e tij. Në një farë mënyre, ai thirret aty vetëm për t’iu pshurrur në derë.
Pastaj vjen radha e Monikës, e cila, sapo del, deklaron se u kërkoi votën për Ilir Metën, me qëllim që ata të ndihen të kompensuar përpara Zotit dhe të lajnë mëkatet.
Në fund, thërrasin edhe Ajola Xoxën. Por sapo ajo kalon derën e SPAK, fillojnë titrat në mediat e përdorura nga SPAK për propagandë, që tregojnë çfarë do t’i ndodhë brenda.
Kjo është e pashembullt.
Ajola Xoxa ishte thirrur të premten në SPAK, bashkë me avokatin, por i thanë të vinte të hënën, sepse “do të komunikonim një akuzë”. Avokati kërkoi që kjo të bëhej të premten, por prokurori Olsian Dado, duke pasur parasysh teatrin e së hënës, insistoi që të paraqiteshin të hënën.
Ndërkohë që ajo ishte ende brenda, korrespondentët e Olsi Dados në media nisën të raportojnë se çfarë po i komunikon ai Ajola Xoxës. E gjithë kjo është një propagandë e shëmtuar. Në titujt e portaleve thuhej se Ajola Xoxës i ishte shtuar një akuzë për fshehje të të ardhurave, dhe më pas fantazia mediatike degëzohej pa kufi.
Por për çfarë bëhet realisht fjalë?
SPAK pretendon se disa muaj para se kompania e saj të niste pagesën e qirasë me faturë tatimore, ajo është paguar me cash. Bëhet fjalë për tre ose katër muaj qira të paguar me mandat arkëtimi, dokument që ndodhet në llogaritë e kompanisë që administron “Sky Tower”. Pra, i gjithë ky “fitim i munguar” për të cilin akuzohet, është se janë paguar disa muaj qira në cash, çka mund të përbëjë në rastin më të keq një kundërvajtje administrative.
Pra, në të njëjtën ditë shohim një ish-kryeministër dhe ish-president që shkon në SPAK, i shan ata me libër shtëpie, dhe askush nuk e quan këtë presion mbi drejtësinë — ndryshe nga rasti kur Erion Veliaj flet në telefon me gruan e vet dhe kjo quhet presion.
Pastaj shohim një zonjë Kryemadhi që tallet me ta — dhe bën mirë që tallet — dhe më pas një viktimë të SPAK-ut, të cilës i komunikohen akuzat në publik, përpara se të dalë nga zyra e prokurorit.
Tani, cilin standard të SPAK duhet të pranojmë?
Atë kur duhet t’i shash me libër shtëpie dhe ata rrinë si mut? Apo atë kur tallesh me ta si zonja Kryemadhi? Apo ndoshta atë që i bëjnë familjes Veliaj, duke shtuar çdo të hënë nga një akuzë, nga ato që nuk duhet as të konsideroheshin vepra penale?
Ka shumë rëndësi që të paktën SPAK të vendosë një standard të unifikuar në sjelljen ndaj të akuzuarve. Sepse kështu del se po t’i shash nga nëna e babai, ata heshtin, ndërsa po fole me gruan në telefon, të lincojnë. Madje të nxjerrin edhe muhabetet e krevatit për të zbavitur të frustruarit seksualisht.
Kjo ndoshta nuk ka shumë rëndësi për popullin, por të paktën duhet të mbetet në regjistrat e SPAK se si gjunjëzohet para të fortëve për arsye politike dhe si lincueshëm ndëshkon të dobëtit, po për arsye politike.
Në fakt, të gjithë i mbështetëm që të ishin mbi politikën, por me sa duket, ata bëjnë politikë gjithë ditën.
