Vendndodhja dhe ora e saktë e ceremonisë së PKK-së u mbajtën sekret për një kohë të gjatë. Pranë qytetit verior të Irakut, Sulaymaniyah, luftëtarët e parë të PKK-së duan të dorëzojnë armët.
Përmendet numri prej 30 deri në 40 luftëtarësh, por kjo shifër nuk është zyrtare. Në total, vlerësohet se ka më shumë se 2,000 luftëtarë të armatosur të PKK-së në veri të Irakut, shkruan Deutsche Welle.
Por me këto armë, ato nuk mund ta kërcënojnë më seriozisht shtetin turk, thotë Thomas Schmidinger, i cili jep mësim shkenca politike në Universitetin e Kurdistanit në Erbil dhe ka ndjekur aspiratat kurde për autonomi në të gjithë rajonin për vite me radhë.
Ai shpjegon: “Duke pasur parasysh zhvillimin e teknologjisë ushtarake në vitet e fundit, veçanërisht me dronët, armët e PKK-së nuk përfaqësonin më mbrojtje të vërtetë.” Kjo, së bashku me zhvillimin politik, është një nga arsyet për të hequr dorë nga lufta e armatosur. Partia e Punëtorëve të Kurdistanit (PKK) ka zhvilluar një luftë guerile kundër Turqisë që nga viti 1984, me shpresën se kurdët në Turqi do të fitojnë më shumë autonomi dhe të drejta.
Nëse luftëtarët e PKK-së tani i dorëzojnë ose i shkatërrojnë armët e tyre, lind pyetja: çfarë do të bëjnë ata pas kësaj? A do të shpallë Turqia ndonjë lloj amnistie të përgjithshme dhe a do të kthehen ata dhe familjet e tyre në Turqi? Për momentin nuk ka diskutim për këtë.
Alternativa mund të jetë që ata të bashkohen me grupet e armatosura kurde në Siri ose të qëndrojnë në Irakun verior të sunduar nga kurdët. Megjithatë, marrëdhëniet midis PKK-së dhe qeverisë autonome kurde në Erbil të Irakut janë gjithashtu të rënduara nga konfliktet, shkruan Deutsche Welle.
