Nga Endri Kajsiu
Pasi heshti për ditë me rradhë mbi arsyen pse nuk e dekretoi Sandër Lleshin si Ministër të Brendshëm, Presidenti Ilir Meta pohon në një letër drejtuar Ministrisë së Mbrojtjes se një ushtarak si Lleshi nuk mund të marrë detyra civile, e aq më shumë të bëhet ministër. Sipas Presidentit, ushtarakët e shërbimit aktiv nuk mund të zgjidhen ose të emërohen në detyra të tjera shtetërore.
Por a është kjo arsyeja e vërtetë pas vendimit të Presidentit, cilësuar prej ekspertëve si shkelje Kushtetuese? Dhe më e rëndësishmja, a qëndron ajo teknikisht dhe ligjërisht në rastin konkret, për gjeneralin Sandër Lleshi?
Që prej momentit të parë kur lëshoi deklaratën për mosdekretimin e Lleshit e deri më sot, Presidenti i Republikës nuk dha asnjë argument, të gjetur qoftë edhe përmes hapësirave interpretative të Kushtetutës. Nëse ky ishte argumenti i qënësishëm për Presidentin, përse ai nuk e tha që në momentin e parë? Në të gjitha komunikimet e tij, edhe ato institucionale, në letrën dërguar për Kryeminsitrin e vendit, ku e vë në dijeni për mosdekretimin, Presidenti justifikohej me mospasjen e bindjes së plotë për dekretimin, pa asnjë argument ligjor.
E bërë publike tani që vendimi i paprecedentë i Presidentit ngriti pikëpyetje të mëdha mbi raportin e tij me parimet kushtetuese, “arsyeja” e Presidentit duket të jetë thjesht një argument momental, i gjetur në moment të fundit, për të dalë nga vorbulla e debatit mbi krisjen kushtetuese.
Sidoqoftë, nëse statusi aktiv i ushtarakut është arsyeja reale e Presidentit, a qëndron ajo teknikisht dhe ligjërisht për mosdekretimin e Sandër Lleshit?
Sandër Lleshaj është nxjerrë në lirim në maj të vitit 2013 nga Presidenti Bujar Nishani, dekret i cili u rrëzua nga Gjykata Administrative. Ministria e Mbrojtjes ka ankimuar vendimin në Gjykatën e Lartë, duke e konsideruar gjeneralin si “gjyqfitues” në pritje të përfundimit të procesit gjyqësor. Por ky vendim gjyqësor, pavarësisht se i dha të drejtë Lleshit, nuk e bën atë automatikisht një ushtarak aktiv, sepse ky status mund t’i rikthehet vetëm përmes dekretit presidencial. Për aq kohë sa nuk ka një dekret të tillë Presidencial, Lleshi nuk mund të jetë një ushtarak aktiv në shërbim.
Edhe nëse logjika e Presidentit do të qëndronte, vetë Lleshi përmes një letre drejtuar Metës, deklaron se heq dorë nga riveshja e uniformës dhe nga marrja e statusit të ushtarakut aktiv përmes dekretit presidencial. “Deklaroj me anë të kësaj letre se, në cilësinë e gjyqfituesit, me institucionin që ju drejtoni dhe Ministrinë e Mbrojtjes, heq dorë plotësisht nga të gjitha të drejtat që burojnë nga zbatimi i vendimit të Gjykatës Administrative të Apelit”, shkruante Lleshi.
Në këtë mënyrë, jo vetëm që gjenerali po heq dorë nga karriera e tij ushtarake me qëllim që të përmbushet funksioni kushtetues i emërimit të ministrit të Brendshëm, por nuk ekziston më asnjë pengesë ligjore për dekretimin e tij nga Presidenti.
E në këto kushte, kur institucioni i Kryeministrit i ka ridërguar emrin e Sandër Lleshit për dekretimin si Ministër të Brendshëm, Presidenti ka një mundësi të dytë për të treguar që kësaj here, ka zgjedhur të ndjekë parimet ligjore e kushtetuese në vend të bindjeve të tij.
