Pasi i humbën bashkitë pa përjashtim u zotuan se nuk do linin të zgjedhurit e rinj të hynin në zyra. Vetëm po të kalonin mbi trupat e tyre!!! Sepse gjykonin se s’kishte pasur zgjedhje, por votime. Por edhe kjo doli fiasko. Një e nga një, kështjellat imagjinare po bien dhe fatmirësisht pa “dëshmorë”, që ishin gati të flijoheshin për “çështjen e partisë”. Qëndresa e disave (Kamza apo Shkodra) përngjan me trupat e shpartalluara në front, të cilat kanë humbur lidhjen me shtabin qendror ose veprojnë me kryeneçësi, pa përfillur realitetin.
Në mungesë të dorëzimit të pushtetit sipas procedurës së ligjshme, po kërkojnë t’i paraqesin fituesit si “terroristë”, “prishës të rendit dhe pronës publike”, dhe më kryesorja t’u gjejnë kleçka në biografi. Gjë që duhet ta kishin bërë më herët, po qe se do ishin pjesë e procesit zgjedhor. Nga një anë thonë se nuk i njohin zgjedhjet, nga ana tjetër merren me procesin, apo elemente të tij, duke kërkuar pavlefshmëri nga gjykatat siç qe rasti i Durrësit. Dhe në ditën më të zezë të tyre, kur si asnjëherë tjetër nuk kanë asnjë përfaqësim në pushtetin lokal, cilësojnë fitore pjesëmarrjen e ulët në votime (85% ju përgjigjën thirrjes së PD-së!!). Automatikisht qenkëshin mbështetës të tyre dhe ngazëllehen se kurdo që të shpallen zgjedhjet e jashtëzakonshme ata do jenë fituesit. Dhe me të ardhur në pushtet do anulojnë gjithë koncesionet, do fusin në burg oligarkët, do ulin taksat, do rrisin pagat, do…do…do…!!! Flasin qesim pa kalem, në kushtet kur e dinë se nuk kanë asnjë shans real për të qenë mazhorancë dhe me shtëpinë karakatinë ku “ç’fryn jashtë bie brenda”. E qartë është se militantët e PD-së që kishin pritshmëri të padiskutueshme, do ngrohen në diell për katër vjet dhe ish – kryetarët me gjithë zellin e tyre si flamurmbajtës, si kokoroçë apo aventurierë do duhet të dredhin tespihet dhe të kujtojnë me nostalgji të shkuarën.
Në fakt nuk mund të hiqet paralele midis turmës së mbështetësve fanatikë, që janë aty për bindje apo interesa fare minore dhe protagonistëve që kanë konsumuar kush dy e kush tre mandate, pa jua ndjerë për hallexhinjtë, dhe tani mëtojnë të jenë të pëlqyerit e kryetarit Basha, për një vend në listën e ardhshme për deputetë. Askush në PD nuk ka kurajën të pranojë se djegia e mandateve qe gabimi më i rëndë, një harakiri i panevojshëm dhe duhet të shoqërohet me dorëheqje. Kjo çoi në protesta disamujore, qe humbje kohe, energjish dhe i uli në minimumin historik aksionet opozitare në bursën politike. Humbja qe jo vetëm në aspektin e brendshëm, por sidomos në atë ndërkombëtar, ku shpesh qëndrimet e tyre qenë inkoherente, në antitezë me ato amerikane, gjermane, franceze etj. Dhe kakofonia, absurditeti vijon më tej ku disa parti të rreshtuara prej kohësh djathtas (PR-ja, PAA-ja) kërkojnë të hyjnë në zgjedhje me dekretin e presidentit në 13 tetor, teksa vetë PD-ja i refuzon kategorikisht. Vjeshta e sivjetshme mesa duket do ketë shumë surpriza, ku figura të larta të përfolura për abuzim me pushtetin në vite dhe për korrupsion do përballen për herë të parë me drejtësinë; gjë që do çojë automatikisht në riformatim të subjekteve politike, revizionim të programeve dhe qëndrimeve për çështje të ndryshme të së shkuarës apo të tashmes, hapjes rrugë të prurjeve të reja intelektuale. Gjer atëherë mëkatarët do vazhdojnë të qëndrojnë sa më fort majë pemës për të mos u rrëzuar nga era e fortë që ka zënë të fryjë dhe do përdorin standardet, “integrimin” si kamerdare shpëtimi… /Nga Luan Kurti
