Nëna ime kishte vetëm një sy. E urryer, ishte aq e turpshme! Ajo ka punuar në mensën e shkollës për të mbështetur familjen e saj. Një ditë, kur isha në shkollën fillore, ajo hyri në klasë për të më përshëndetur. Unë kam qenë aq i zënë ngushtë. Pse e bëre këtë për mua? I dhashë një vështrim të shëmtuar dhe ajo vrapoi jashtë. Ditën tjetër në shkollë njëri prej shokëve të mi më ngacmon mua: “EEEE, nëna juaj ka vetëm një sy!” Unë e kam urryer për vdekje. Doja qe nëna ime të ndalonte së ekzistuari. Po atë ditë, kam ardhur në shtëpi dhe unë e pyeta në atë, “A jeni e lumtur? Tani unë jam gazi i të qeshurave të shkollës! Për dua të vrasë veten! ” Nëna ime nuk e hapi gojën. Unë nuk u ndala për të menduar për atë që kisha thënë, sepse isha plot pakënaqësi. Unë nuk munda ti kuptoj ndjenjat e saj. Unë doja të ikja larg nga shtëpia që të mos më lidhte më asgjë me të. Pra, kam studiuar shumë dhe kam pasur mundësi për të shkuar jashtë vendit për të studiuar. Kam ndërtuar një familje, bleva një shtëpi dhe fëmijë. Isha aq i lumtur dhe i kënaqur me jetën time. Pastaj një ditë, nëna ime erdhi të më takonte. Ne nuk ishim parë prej vitesh dhe kurrë nuk i kishte parë nipërit e saj. Kur ajo u ndal në derë, fëmijët qeshen me të. Unë i thashë, nuk ka përdorimi i tepër i sjellshëm fjalë, ai nuk duhet të ketë ardhur, nuk e ftoi. Më në fund i thashë: “Si guxon të vish në shtëpinë time dhe të trembesh fëmijët e mi! Ik nga këtu! TANI !!! ” Pas gjithë kësaj, nëna ime kishte vetëm forcën për t’iu përgjigjur: “Oh, më vjen keq. I paskam ardhur në adresën e gabuar. Nuk e pashë mire. Një ditë, kam marrë një letër me një ftesë për një takim me shokët e klasës së vjetër. Unë nuk i thashë të vërtetën p gruas time, u thashë se isha duke e bërë për një udhëtim biznesi. Pas takimit, unë shkova në shtëpinë e vjetër, ku unë u rrita, për të parë se si ajo kishte ndryshuar. Nëna ime kishte vdekur. Unë nuk qaj. Ata më dhanë një letër që nëna ime shkroi për mua.
Teksti ishte ky:
“Biri im i dashur, mendoj për ty çdo ditë. Më vjen keq se duke u paraqitur në shtëpinë tuaj të kam frikësuar fëmijët tuaj. Isha aq e lumtur kur dëgjova që do vija për ribashkim. Më vjen keq që kam qenë gjithmonë një shkak i shqetësimeve në fëmijërinë tuaj. Shih … kur ishe shumë i vogël ti pësove një aksident të rëndë në sy dhe un të dhashë syrin tim. Si një mënë unë nuk mund të mbajnë vuajtjet tuaja. Kështu që unë vendosa për të ju të jap jetën timen. Isha aq krenare për djalin tim, i cili tani do të respektohej nga e gjithë të bota”. Me gjithë dashurinë time …. Nëna juaj
