Nga Mero Baze
Prokuroria do të thërrasë Shkëlzen Berishën, në përpjekje për të hetuar shitjen e paramenduar të OSHEE tek CEZ, nën ndikimin e një sekseri të familjes Berisha, i cili ka provuar se qysh në vitin 2006, ka punuar për këtë vendim të qeverisë Berisha, duke qenë i afërt me djalin e tij. Nue Kalaj, i cili 15 ditë para zgjedhjeve të vitit 2009 ka tërhequr 7 milionë euro cash nga bankat e Shqipërisë, pas një kontrate formale si konsulent i palës çeke në blerjen e OSHEE, ka qenë një mik i pandarë i Shkëlzen Berishës . Ky i fundit ka lobuar dhe një takim të babait të tij kryeministër, me drejtuesit e mëdhenj të CEZ në vitin 2010, kur qeveria i favorizoi ata me çmimin e energjisë elektrike, takim që provohet nga vetë emailet e tyre të marra si prova nga Prokuroria.
Në rast se në këtë dosje do të përdoret kriteri që është përdorur në çështjen “Tahiri”, ku dy trafikantë e përflasin atë si të përfshirë në pazaret e tyre, Shkëlzen Berisha duhet të prangoset, pasi provohet qartë nga dokumentet tashmë zyrtare, që ai ka lobuar takimin e babait me drejtuesit e CEZ, për të përfituar financiarisht në kurriz të buxhetit të shtetit shqiptar. Dokumentat provojnë jo vetëm axhendën paraprake që dëshmon në email-in e tij drejtori i CEZ, por dhe në axhendën e Sali Berishës për ditën që është bërë takimi.
Pra, nuk jemi para një fakti të përfolur, por të kryer dhe të provuar, nga i cili më pas taksapaguesit shqiptarë paguajtën në favor të CEZ.
Historia u tentua të mbyllej nga një prokurore e komanduar enkas nga një qytet verior në Tiranë për këtë dosje, por Gjykata e Tiranës riktheu çështjen për hetim, dhe tani ka nisur shfletimi real i dosjes. Është kjo arsyeja që sot Sali Berisha ishte i shformuar në Kuvend. Jo se herët e tjera ka qenë normal, por ka qenë disi teatral. Sot ishte i vërtetë. Ulërimat e tij, shkulmat që i dilnin nga gjoksi, kërcënimet që lëshonte, gjuha e hapërdarë e një njeriu të dalë nga binarët, nuk kanë të bëjnë aq shumë me atë çfarë mund t’i ndodhë djalit të tij, pasi kjo është një nga çështjet më të vogla për të cilat ai mund të hetohet e të dënohet. Mes të tjerash, ai është personazh në një krim që i ka marrë jetën 26 qytetarëve.
Por Sali Berisha e ka me faktin që Prokuroria më në fund guxoi dhe thirri një “Berishë” në zyrat e saj. Prej vitit 2008, kur vajza e tij ishte në dyert e burgut me aktet e saj për pastrim parash me Fazlliçin, dhe i biri po ashtu në qendër të skandalit të Gërdecit, Sali Berisha ngriti një sistem të tërë sulmi për t’u mbrojtur ndaj drejtësisë shqiptare, që kulmoi më pas tek 21 Janari. Ai agresoi gjyqësorin dhe Prokurorinë, dhe pak nga pak i zëvendësoi prokurorët dhe gjyqtarët e dyshimtë, me kamikazë të tij, me qëllim që asnjë “Berishë” të mos prekej.
Dhe ja arriti qëllimit. I biri nuk u thirr kurrë në Prokurori dhe gjykatë, edhe pse kishte plot raste të pastra. E bija po ashtu, edhe pse dy herë ishte subjekt i pastër i krimit, në rastin Fallziç dhe në rastin kur i kërkonte me shkrim 3 milionë euro një biznesmeni të huaj si “fee success”, nëse babai i saj kryeministër, firmoste koncesionin. Sali Berisha nuk u thirr kurrë për vrasjet barbare të 21 Janarit, të cilat i mori përsipër vetë, dhe Liri Berisha nuk dha llogari kurrë për sponsorizimet e Rezart Taçit dhe njerëzve të inkriminuar, që pastronin biografinë duke bërë sikur ndihmonin fondacionin e saj.
Sot Sali Berisha nuk është i trembur për cilësinë e veprës penale me të cilin mund të përballet i biri, por me faktin se drejtësia shqiptare vrau frikën dhe thirri një “Berishë”, për të dëshmuar. Kjo në psikologjinë e bajraktarit të drjetësisë shqiptare është shumë e rëndë, pasi ai e mendon drejtësinë si veten e tij, dhe mendon se këta tani mund ta bëjnë rrugë këtë punë dhe të thërrasin “Berishët” sa herë t’u dalin dosjet e tyre përpara.
Ndaj sot ai nuk bënte thirrje thjesht për miting, por lëshonte kushtrimin për t’i dalë zot atij dhe familjes së tij, nga frika e drejtësisë. Ideja e tij se mund të përdorë popullin si mburojë nga drejtësia është një makth i vjetër i tij. I është bërë edhe më shumë makth më 28 nëntor të vitit 2000, kur e arrestoi Ilir Meta dhe e çoi në Drejtori të Policisë, dhe kur doli prej andej, e priste vetëm Liria me pizhama në dorë. E ndjen se një ditë njerëzit mund të mos shqetësohen për arrestimin e tij, apo fëmijëve të tij, dhe askush nuk mund të mbushë sheshet për të. Ndaj do me çdo kusht të përdorë çdo ngjarje politike për të trazuar sa më shumë ujëra, me qëllim që të jetë palë për të negociuar krizën, siç mendoi se “negocioi” reformën në drejtësi.
Por ka vetëm një problem. Kriza është vetëm në kokën e tij dhe në planet e tij, por jo në rrugët apo sheshet e Shqipërisë. Dhe atë nuk ka për ta telefonuar askush për të negociuar apo bërë pazar. Thjesht mund ta thërrasin, ose jo, siç thirrën sot djalin e tij. Dhe kjo është ajo që sot dukej qartë që e kishte çmendur. Fakti që drejtësia “vrau frikën nga Berishët”./e.e
