Më në fund u shfaq lakuriq në rrezet e diellit së bashku me zëdhenësin e tij. Një demencë e lehtë në sy e ndërthurur me ankthin dhe një buzagaz i sforcuar përcillnin imazhin e gaztorit president këtë ditë zgjedhjesh. As krisma kallashnikovi, as luftë civile dhe as gjakderdhje nuk pati këtë të dielë. Asgjë nga parashikimet e nostradamusit president nuk u realizua këtë ditë që u prit me ankth nga mbarë kombi pas atij dekreti ogurzi dhe deklaratave të presidentit tashmë të shkarkuar.
Pa pushkë, pa eksese, pa rrahje dhe pa plagosje e vrasje, shqiptarët përcollën kush me dashuri dhe kush me indiferentizëm këtë ditë zgjedhore. Nuk ndodhi asgjë nga kataklizma e presupozuar presidenciale. As Çizmja e Monikës nuk u hodh ndaj votimeve të ditës së sotme. Edhe vetë presidenti ruajti qetësinë olimpike duke përcjellë paqen aq shumë të padëshiruar. Kush dëshiroi të votojë,votoi, kush nuk pranoi vazhdoi ritualin e ditës së tij, shqiptarët si gjithmonë inteligjentë nuk pranuan të vriten as për Like gaztorin, as për Monika Çizmen dhe as për Saliun e paudhë, plakun e sertë të shpellave të Dragobisë. U plotësua dëshira e demokratëve për mos tu zgjedhur dhe për mos të zgjedhur, dëshira e socialistëve për tu zgjedhur dhe për të zgjedhur. Të humburit do të jenë demokratët që duke mos u përfshirë në votime të mos marrin nën menaxhimin e tyre dhjetëra bashki duke lëshuar qindra vende pune. Socialistët me dashuri marrin në dorë plot 61 bashhki dhe shtojnë armatën e të punësuarve duke lënë në mëshirë të fat ata pak mitingashë që mbushën sheshet këto ditë.
Fatkeqësi për demokratët, por dhe për gaztorin president. Ata lanë bashkitë ky po lë presidencën.
Hall i madh do i zërë nga dita e nesërme të dyja palët. Nga nesër presidenti do të shkojë me pushime në Gjirin e Lalëzit në vilën me shumë banjo për qen e për mace dhe nga aty do të presë plot ankth ditën kur do të dhjesë në banjo kolektive. Pasi i hapi luftë amerikanëve, europianëve dhe ju buzëqeshi rusëve dhe kinezëve presidenti ynë pa se Çdo të thotë të luash me zjarrin. Trimat e molotovëve, kallashnikovëve, të vëllavrasjeve dhe luftërave civile, ju mjaftoi një intervistë nga VOA e një zyrtari të SHBA, për të qëndruar sus dhe buzëqeshur me dhimbje votimit të sotëm.Vetëm ai qëndronte stoik nën rrezet e diellit duke i bërë qëndresë atyre, amerikanëve së bashku me vartësin e tij. Fatkeqësish ju kishte humbur blloku. Jo ai i 700 mijë eurove se ai është në kasafortat e SPAK, por blloku që shënonte gabimet e institucioneve që do bënin zgjedhjet. “Presidenti shënon Çdo gjë”, kërcënonte nëpërmjet zëdhënësve të tij disa ditë para zgjedhjeve KQZ, qeverinë dhe shumë institucione të tjera, duke kërkuar mosbërërjen e zgjedhjeve.
Sot mungonte blloku i shënimeve. Për më shumë presidenti qëndronte nudo nën rrezet e diellit duke ju lëshuar mesazh të koduar amerikanëve: “Jam lakuriq para jush humba luftën”. Nesër 1 korrik. Për dy javë do të jetë 15 korrik. SPAK përzgjidhet nga datat 8 deri në 12 korrik. Fati i keq e pret gaztorin president.
