Presidenti i zgjedhur me mbështetje masive nga latino-amerikanët (45 përqind, një rritje prej 13 përqind nga viti 2020) po përgatitet të nisë dëbimin më të madh masiv në vend, me perspektivën e një gjuetie të vërtetë ndaj emigrantëve të paligjshëm, që sipas tij do të përfshijë edhe ushtrinë dhe përdorimin e fondeve të Pentagonit për ndërtimin e kampeve të ndalimit në Teksas, ku do të vendosen ata që do të kapen. Ky është vetëm fillimi: Donald Trump po përgatitet gjithashtu të mbyllë kufirin me Meksikën, jo vetëm duke rinisur ndërtimin e murit, por edhe duke kërcënuar me tarifa të reja ndaj fqinjit për ta detyruar të ndalojë flukset migratore.
Ai siguron që është gati të nënshkruajë një urdhër ekzekutiv për të ndaluar dhënien automatike të shtetësisë për fëmijët e emigrantëve pa dokumente, duke anuluar kështu me një të rënë të lapsit shekuj të të ashtuquajturës ius soli, një pjesë përbërëse e historisë dhe identitetit amerikan. Gjithashtu, synon të shfuqizojë qytetet e strehimit (ato që ofrojnë strehim dhe shërbime edhe për ata që nuk kanë dokumente të rregullta) dhe të rivendosë “Qëndro në Meksikë” – ligjin që detyronte azilkërkuesit të prisnin në Meksikë për përgjigjen. Duke përforcuar edhe ndalimin e diskutueshëm ndaj myslimanëve, me të cilin në 2017 ndaloi hyrjen për ata që vinin nga një listë e caktuar vendesh islame.
Me çfarë kostoje? “Nuk është çështje kostoje,” tha të enjten për NBC: “Nuk kemi zgjidhje tjetër. Ata njerëz kanë vrarë dhe kryer krime, mes tyre fshihen trafikantë droge që kanë shkatërruar vendin. Të gjithë duhet të kthehen mbrapsht. Nuk ka asnjë kosto që nuk ia vlen të përballohet.”
Asociimi i emigracionit me krimin ka qenë, në fund të fundit, çelësi i fitores së tij: fushata e tërë u përqendrua në akuzat ndaj Kamala Harris për rritjen e kalimeve ilegale të kufijve gjatë vitit të fundit. Megjithatë, pikërisht ai kishte ndaluar republikanët që të firmosnin ligjin dypartiak kufizues që do të kishte forcuar kufijtë më herët, duke ditur mirë që kjo marrëveshje do ta privonte atë nga mjeti politik vendimtar për të fituar. Retorika e tij e ashpër ndaj emigrantëve të paligjshëm – apokaliptike dhe ksenofobike – e frymëzuar nga këshilltari Stephen Miller, bazuar në teoritë e “shumicës etnike” të Christopher Caldwell, sipas të cilit ligjet kundër diskriminimit i kanë sjellë të bardhët në “shkallën më të ulët të hierarkisë së racave.”
Dhe me të vërtetë, Miller, i cili ideoi dëbimin e të miturve të pashoqëruar dhe ndarjen e familjeve (me fëmijë emigrantë të mbyllur në kafaze) gjatë mandatit të parë, do të ketë një rol të ri në administratë. Ndërkohë, ai tashmë pretendon: “Nuk do të jenë të nevojshme akte të Kongresit: presidenti mund të rivendosë menjëherë të gjitha politikat që kishte miratuar më parë për të siguruar kufirin.”
Sa shumë ka ndryshuar situata, tregojnë dy episode të fundit: një gjyqtar federal në Teksas ka hedhur poshtë planin “Ruajtja e Familjeve të Bashkuara” të presidentit në largim Joe Biden për të ndihmuar bashkëshortët pa dokumente të qytetarëve amerikanë për të marrë status ligjor: një goditje për të paktën gjysmë milioni persona në këtë situatë, që tani rrezikojnë të ndahen nga bashkëshortët dhe fëmijët e tyre.
Në të njëjtën kohë, qyteti i New York-ut vendosi të mos shpërndajë më karta të parapaguara për emigrantët që mbërrijnë në New York (350 dollarë në javë për çdo familje për vetëm muajin e parë – asgjë në një qytet të shtrenjtë si ai i Nju Jorkut) për t’i ndihmuar ata të përballojnë shpenzime të vogla të përditshme si ushqimi dhe veshja. Një program i nisur në shkurt nga kryebashkiaku Eric Adams në kulmin e krizës së emigrantëve të dërguar në qytet nga kufiri me autobusë të financuar nga guvernatori republikan i Teksasit.
Një vendim që kushtoi rreth 3.6 milionë dollarë dhe që kishte ngjallur polemika që në fillim, duke kontribuar padyshim në rritjen e mbështetjes për Trump në New York. Kontrata ka skaduar dhe administrata – në krizë të thellë për një sërë skandalesh të brendshme – e shfrytëzoi rastin për të ndaluar rinovimin e saj./ La Repubblica
