Nga Akil Ylli
Deshtimet e Korpusit dhe paaftesia e Hajdarave per te fiijuar nje kurban, qe ta perdornin si “kokdashi” per te shembur Shtetin, me sa shihet, i ka detyruar strateget e opozites se bashkuar, ta ristrukturojne ate, me nje organik te kualifikur, me perdhunues te specializuar t’rame prej fikut, besnike te spovuar ndaj Trustit te Kshtejave. Tashme ky eshte fakt!
Per te zbuluar iden makabre te krijimit te skuadrave te ndeshkimit, nuk eshte e nevojshme te jesh ndonje koke e ndritur. Mjafton te kesh njohuri elemntare nga historia, per çfare ka ndodhur pas viteve 20 te shekullit te kaluar, dhe e ke te lehte pastaj ta tregosh me gisht burimin, nga i cili jane frymezuar. Ka plot te tilla per ti marre si etalon. Duke fillur nga fashot fashiste e SA naziste, per te shkuar te tonton makutet e skuadronet e vdekjes sudamerikane, e deri te rojet e revolucionit kinez. Per hater te antikomunistave, po e egzagjerojme i fije, dhe ksaj liste po i shtojme edhe grupet e kontrollit punetor te PPSH-es.
Mirepo lind pyetja, kush mund te kete qene personi nga Shqupi, qe i ka vajtur nderment te ndertoj nje strukture te ngjashme, me skuadronet e famshme? Tashti, kandidate me mendesi shpellaresh ne ate stan, i gjen me sy mbyll, por s’eshte kollaj, qe nga ajo gjindje qe vegjeton aty, te shkeputesh dike, qe ka kulturen e nevojsheme, sa te dije çfare ka ngjare ne vitet nje 20. I dallon fjalori. Gjuhe hekrash. Njohurite e tyre shkojne, deri te pervoja e organizimit te grupeve te kontrollit puntore. Ma gjate s’din!
Duhet t’kete qene dikush tjeter aty, qe shkon pertej eksperiences se grupeve t’kontrollit, qe ka sygjeruar organizimin e skuadroneve, sipas shabllonit klasik. Kush do t’kete kene?
Menjehere mendja te shkon te Lulashi, si kryetar i Shqupit. Por kujtohesh, qe ai ne ate karabina, ka vetem çilsat e kashtes. Nje tjeter alibi qe e perjashton nga autorsia, eshte boshlleku qe manifeston ne lemin e historis. Si mund te pretendoje Lulashi, se di diçka prej saj, kur thote qe Skenderbeu e ngriti flamurin ne Kruje, ne 1944. Pfffff!
Sikur te zoteronte sado pak kulture, fjalimet e tij nuk do te kujtinin tik takun e ores naten vone, monoton e i bezdisshem. Fjalite qe ndjekin njera tjetren, nuk do t’kishin po te njejtin ritem te thate, pa jete. Krejt bosh, pa asnje figure letrare. Gjuhe nallash. Mburret, se kam lexu qysh 4 vjeç, jam europian! Mandej fut krahun deri n’brryl, e krun bolet.
Eshte e pamundur te gjesh nje lider ne bote, qe flet ne veten e pare, perfshire dhe diktatoret me te eger. Un kshtu, un ashtu. Edhe mbreterit flasin ne veten dyte shumes!
Per ta gjetur tamam autorin, duhet te besh nje permbledhje te shkatrrimeve kolosale, dhe tragjedive shqiptare, qe kane ndodhur ne tre dekadat e fundit. Aty me lehtesi pastaj gjen frymezusin e ndritur te dhunes. Nxitsin e masakrave me te medha ekonomike dhe gjakderdhjeve shqiptare. Aty zbulone dhe ideatorin e fenomenit te skuadrizmit. Ne çdo gjurme gjaku te ketij kalvari, gjen te skalitur emrin e Bajlozit Sali Berisha! Ka te ngjare ta shohesh, me nje kurore te shndritshme mbi koke, tek endet mes te vrave, si Shejti i Poshtersis.
Qysh ne fillim Qoftlagu, gjeja e pare qe beri, ishte ti çlironte shpellaret nga frika e ligjit, dhe ti perdorte si gogole te kaosit. Por pasi humbi betejen e pare elektorale, e pa te domosdoshme te bente organizimin e tyre, me ndihmen e ish sigurimsave profesionist. Dhe nga qenie inferiore pa din e iman, i transformoj ne skuadra sulmi paramilitare.
Pagezimin e gjakut e bene ne zgjedhjet e 92-shit. Ne keto zgjedhje, nuk donin te perseritnin gabimin, qe bene ne 91-shin, kur nga euforia, menduan qe i kishin ne xhep. Kesaj rradhe per te pasur te sigurt fitoren, zgjidhen pitbullet te sulmonin kamionet e votave, dhe me ndihmen e ustallarve, i dhane kahjen e duhur. E, hoplaaa: Rezultat plebishitar!
Skuadristet i urdheruan te hiqnin çarapt e leshit, dhe i veshen me uniformat e punonjesve te shtetit. Ju dhane liçence ti turreshin kujdo, qe guxonte te vinte ne dyshim, moralin e hirshem te Supremit. Rrahen e gjakosen politikane kundershtare; dogjen redaksi gazetash; perdhunuan e burgosen gazetare, deri sa me ne fund, e kthyen Shtetin permbys dhe i vune flaken. Kusuri mandej, njihet nga te gjithe.
Por edhe mbasi ja hodhen paq, pas asaj kataklizme qe provokuan, fale politakanesh pa hallate, nuk nxoren as me te voglin mesim, me perjashtim te hedhjes ne ilegalitet, te regjimentin te karaduzave, i cili pa vonuar filloj operacionet. Krismat e para u degjuan poshte shtyllave te tencionit te larte, per te kulmuauar tek grushti i shtetit ne 98-ne.
Pas nje militimi te pasur destuktriv 8 vjeçare ne opozit, e ndihmuar nga heshja e liderit te mazhorances se at’hershme, gjate asaj fushate elektorale (gojet e liga thone, ishte kercenuar me vdekje), papritur ndodhi e papritura. Ajo qe ne zhargonin gazetaresk quhet, aksident elektoral. Trusti i Kshtejave, kishte fituar zgjedhjet.
Ashtu siç pritej, ndryshimi nuk ndryshoj asgje. Ishin po ato. Me te njejtin instikt grabitje e po aq gjaksore, si me pare. Vetem se “kemishzinjte” ilegale, tani u legjimitizuan ti perdornin arme sheshit. sa here ti cenohej pushteti Marshallit. Koha nuk ju kishte hequr, asnje nje ashkel. Iriqi n’ferr, se n’ferr!
Se ç’ndodhi pergjate atyre dy mandateve, e dine edhe 18 vjeçaret e sotem. Nga babezia e Familjes per grabitur, disa nga keta te 18 vjevare, kane perjetuan pothuajse nje shperthim atomik dhe vrasjen e dhjetra shokeve. Besoj se te gjithe e mbajne mend, se si pastaj ish çarap leshet, vrane qytetare te tjere, per te mbrojtur pushtetin e Kryefamiljarit.
Dhe ja ku gjendemi prap sot ne prag zgjedhjedh, po me te njejtit individe, po me te njejtin mentalitet. Ndryshimi konsiston ne ate, qe tashme ish balashve e dikurshem, nuk ju vjen me era cjap, por jane bere zengjinje dhe profumojne Gjo e Guçi. Jane me te egersuar, se heret e tjera. Dhunojne e vrasin qytetaret haptas, ne mes te dites. Kjo eshte oferta!
Te djelen shqiptaret, ne guzhinen e votime, ndermjet menyve qe do tu afrohen, do te gjejne edhe kete te mesipermen. Neqoftese ndonjerin e ka marre malli: Bujrum, ta provoje!
