Një vit më parë pati polemika për të fituar një vend në Departamentin e Shkencave Filologjike Linguistike Dokumentare në Romë. Së pari, ankesat e disa kandidatëve, tani për të treguar problemet e aferës janë albanologët që punojnë në universitete të tjera italiane, duke akuzuar zgjedhjen se është bërë me porosi për një kandidat të paracaktuar të brendshëm. Që më pas fitoi.
‘Dhe nëse për fat të keq, në botën akademike nuk është një risi, është ankesa që vjen nga profesorë nga universitete të ndryshme italiane, këtë herë ajo u bë në një mënyrë kaq të guximshme sa nuk zbatoi as procedurat formale’.
Procedura e përzgjedhjes që përfundoi së fundmi në Universitetin ‘Sapienza’ të Romës përfundoi në një re pluhuri, i cili vitin e kaluar kishte botuar, anuluar dhe më pas ribotuar mes polamikave një kërkesë për të punësuar një profesor të ri për departamentin e shkencave filologjike gjuhësore të shkencave dokumentuese.
Edhe para testit me gojë, tre kandidatë nga katër kishin dërguar ankesa te rektori, Ministria e Arsimit dhe Departamenti Kundër Korrupsionit, për të raportuar paqartësinë dhe për të kërkuar që komisioni të anulohej.
Por zëri i atyre që preken direkt nga kjo, tani është bashkuar me atë të albanologëve që punojnë në universitete të tjera italiane. Ata akuzojnë: ‘Një skenë e turpshme e paparë’.
Nuk ka shumë studiues të gjuhës shqipe dhe të letërsisë në realitetet tona akademike. Konsorciumi ndëruniversitar i Cineca numëron shtatë bashkëpunëtorë dhe studiues, të shpërndarë në universitetet e Salentos, Kalabrisë, Palermos dhe Venecias. Një bashkësi e kufizuar shkencore, e cila nga pikëpamja e konkurrencës përfundoi nën ombrellën e madhe të gjuhësisë dhe glotologjisë.
‘Sidoqoftë kur bëhen zgjedhje si kjo, të paktën njëri nga profesorët e sektorit është thirrur të veprojë si komisioner. Shumë keq që në këtë rast askush nga ne nuk është pyetur.’ Ata që flasin janë Franco Altimari dhe Matteo Mandalà, të vetmit të kësaj disipline, të cilët japin mësim në Universitetin e Kalabrisë dhe në Palermo, përkatësisht dhe Monica Genesin, bashkëpunëtore e Universitetit të Salento.
‘Kështu në konkursin Sapienza për ekspertë të gjuhës dhe letërsisë shqipe, të cilët vlerësuan mësuesit e ardhshëm shqiptarë, nuk kishte asnjë ekspert.’
Kandidatët e kishin shkruar tashmë atë në deklaratën e tyre: kur zbuluan se kishte vetëm gjuhëtarë dhe glottologë në komision, ata kërkuan anulimin pa rezultat.
Lektorët gjithashtu e përcaktuan testin me gojë në shtator si ‘qesharak’, që synonte të konstatonte aftësitë shkencore gjuhësore të kandidatëve përpara se ata të hynin në pjesën e botimeve shkencore. Ajo rezultoi në kërkesën për të përkthyer dhjetë rreshta nga shqipja, të marra nga një roman i Dritëro Agollit.
‘Unë nuk do të bëja një kërkesë të ngjashme te studentët e mi, shton njëri prej kandidatëve, ai zgjati jo më shumë se pesë minuta, para një komisioni që nuk do të kishte mundësi të përkthente’.
Jo të gjithë kanë pranuar të përgjigjen. Ka nga ata që e kanë gjykuar pyetjen ‘aq poshtëruese’, pas vitesh punë shkencore dhe mësimdhënie universitare, sa e kanë refuzuar.
Sot zgjedhja ka përfunduar. Me një rezultat ‘të dukshëm që nga fillim’, ata që tregojnë gishtin argumentojnë. Nga katër profesorë që aspirojnë nga Italia dhe jashtë saj, fitoi kandidati i vetëm që tashmë bashkëpunonte me ‘La Sapienza’-n.
‘Një çështje e trishtë për ata që përpiqen të kryejnë punën e tyre kërkimore me dinjitet’, përfundojnë profesorët.
Universiteti nga ana e tij, përgjigjet kështu: ‘Profesorët e komisionit posedojnë kushtet e kualifikimit akademik të kërkuar nga rregulloret e universitetit dhe prandaj kanë plotësisht të drejtë të ushtrojnë funksionet e komisionerëve të konkurrencës’.
Paaftësia e tyre, sipas universitetit, ‘kundërshtohet me faktin se njëri prej komisionerëve kryesoi jurinë për kualifikimin shkencor kombëtar për të njëjtin sektor të konkurrencës’.
Një pyetje ‘mbi të cilën La Sapienza tashmë ka pasur mundësinë t’i përgjigjet ministrisë, Anac, kandidatëve, Observatorit të garave universitare, pa pasur ndonjë provë kundër-provuese’. /La Repubblica
