Nga Amarildo Pregapuca
Sa here degjoj per poete te denuar, me kujtohet im vella ne nje rast kur ishte i vogel…
Solli ne shtepi nje unit te ri porcelani per banjo..te cilen nuk e kishte blere..
Pasi e detyrova ta conte ku e kish marre (pavaresisht se ishte veprim demokratik ai qe kishte bere..ne nje ambient shteteror pa roje)..i futa nje coke, nja dy shpulla ..dhe ika duke e lene duke qare dhe shajtur me mend (per kete isha i sigurte)..
Kur u ktheva..ai kish pikturuar nje qenie si njeri ne nje cope letre..te cilen babai ne ate moment po ma tunde perpara fytyres duke uleritur..
“Ti vure dore mbi nje artist.”
Si fola..dola dhe po mendoja..se ne fakt une kisha qelluar nje hajdut te vogel..qe bente edhe piktura pas drurit..!
(Ishalla se shikon vellai se eshte nje koke me i gjate se une tani.)
