Një atmosferë veçanërisht emocionuese mbretëronte në Qendrën Përkujtimore të Potoçarit, ku Nënat e Srebrenicës ndoqën dënimin e kriminelit të luftës Ratko Mladiç.
Megjithëse ata morën vetëm një pjesë të vogël të kënaqësisë pas dënimit përfundimtar me burgimi të përjetshëm, pasi dhimbja e tyre për shkak të humbjes së të dashurve që nuk mund të kthehen është e pariparueshme.
Prandaj nuk është për t’u habitur që dënimi kaloi me lot dhe me hidhërim në fyt dhe dhimbje gjoksi. Me gjithë zemër, Nënat e Srebrenicës shpresonin në burgim të përjetshëm për një kriminel lufte, por fatkeqësisht, shumë prej tyre nuk jetuan ta shihnin këtë ditë sepse ndërruan jetë.
Për ironi, edhe vetë Mlladiç qau kur iu rishqiptua dënimi me burg të përjetshëm.
Kujtojmë, vendimi i shkallës së parë të Tribunalit Penal Ndërkombëtar për ish-Jugosllavinë (ICTY) katër vjet më parë e dënoi Mlladiç me burgim të përjetshëm për gjenocid në Srebrenica, krime kundër njerëzimit në 15 komuna në Bosnjë, rrethim, snajperim dhe terrorizim të Sarajevës nga 1992 deri 1995 dhe mbajtje peng të anëtarëve të misionit paqeruajtës të KB gjatë bombardimeve të NATO-s.
