Një nga tabutë më të mëdha të femrave kudo në botë nuk lidhet me seksin, por me ndryshimin e trupit të tyre pas lindjes. “Ne gratë, pasi lindim, mund të dëmtohemi kështu që mund të vuajmë nga mospërmbajtja e urinës. Nuk kam folur kurrë për këtë, pas fëmijës tim të parë mund të ecja vetëm 2 metra para se të urinoja në pantallona”. Këto janë fjalët e Dame Sally Davies, mjeke e përgjithshme në Angli, e cila zbuloi se ajo u mbyll në shtëpi për 6 javë, pas lindjes së vajzës së saj të parë.
Dame Sally tha gjithashtu se edhe pas gjithë kësaj kohe gjërat nuk kanë ndryshuar plotësisht: “Nuk jam ende siç do të doja të isha”.
Në fakt kjo është një deklaratë e guximshme nga mjekja e një vendi, që lidhet me jetën e miliona femrave në botë dhe këtu në Shqipëri, shumica e të cilave jetojnë në heshtje me turpin e gjendjes së tyre. Ajo solli në vëmendje një nga tabutë e fundit të mjekësisë.
“Është një problem i madh – rreth 7 milionë gra në Britani vuajnë nga mosmbajtja e urinës dhe është një problem i fshehur, sepse janë kaq të turpëruara që të kërkojnë ndihmë”, thotë Jeremy Ockrim, një urolog.
Në fakt, mosmbajtja e urinës “konsiderohet më e turpshme sesa depresioni ose kanceri”, sipas një studimi të vitit 2011, nga Universiteti Mjekësor i Vjenës, në Austri.
Nuk është vetëm turpi, moskontrollimi i urinës mund të ketë një ndikim dëmtues në jetën e grave. Ai dyfishon rrezikun e depresionit pas lindjes, raportoi “Journal of Obstetrics and Gynecology” në vitin 2011.
