Nga Amarildo Pregapuca
Teatri ka qene nje institucion.
Si ta them ndryshe..
Hmmm, nje makineri e perber nga shume elemente, ku aktoret ishin nje pjese e rendesishme e kesaj makinerie..qe kurre nuk mund te perbejne makinerine por dhe qe makineria nuk mund te funksionoje pa ata.
Ka 28-vite qe kjo makineri eshte shperbere dhe jeton me famen e viteve te lavdishme per artin..dhe flet paturpesisht me tagrin dhe ne emer te atyre viteve..
Ne ate institucion-teater, kam pare drama dhe interpretime magjike dhe me vete merja personazhet, duke i bere ashtu pa dashje, etalone qe me benin me te bukur si njeri, me rrisnin, me mbushnin duke cliruar mendim. Si une, nje popull i tere.
Kam pare po ashtu ne ate godine (dikur institucion) drama te verteta horrori te shkaterrimit te artit te bukur te drames, pra te shkaterrimit te institucionit, makinerise..ku kollodoku, vet krijonte, vet perzgjidhte, vet interpretonte, duke ju dukur vetja makineri dhe jo thjeshte kollodok.
Shshshsht kollodok.
