Shqipëria ka qënë nën presionin e vizitave të përfaqësuesve të lartë të BE, Parlamentit Europian, ambasadorëve, të cilët kanë takuar të gjithë faktorët relevantë politikë, por asnjë prej tyre s’ka denjuar të takojë ish kryeministrin. Berisha e ka treguar më 1996, 1997 dhe 1998 se çfarë është në gjendje të bëjë kur injorohet si faktor, ndaj përkundër strategjisë paqësore të Bashës në krizën aktuale pas djegies së mandateve dhe daljes së opozitës në rrugë kundër Ramës, ai po nxit dhunën për të “përfituar” ndonjë viktimë, që të jetë faktor zgjidhjeje. Frika nga SPAK e ka bërë këmbëngulës deri në dëshpërim për të radikalizuar situatën
Nuk ka mbetur njeri pa ardhur në Shqipëri, nga partnerët tanë ndërkombëtarë që në momentin kur ka filluar protesta e opozitës kundër qeverisjes së Ramës.
Kanë ardhur eurodeputetët, shumica prej të cilëve përfaqësues të të djathtëve europianë të PPE-ve, dhe nuk kanë rezervuar asnjë sekondë kohë për të takuar ish kryeministrin Sali Berisha.
Kanë ardhur zyrtarë gjermanë, por dhe drejtori i Përgjithshëm për zgjerimin në BE, Christian Danielsson, dhe as ka denjuar të takohë Berishën. Për më tepër që ky i fundit i ka bërë thirrje Bashës që të distancohet nga “babai” i tij politik.
Kanë bërë takime disa herë, ambasadorët e BE dhe zv.ambasadorja e SHBA me të gjithë faktorët relevantë të politikës, dhe Berishën, që e cilësojnë dhe kreun real të PD, nuk e kanë takuar.
Pra, partnerët ndërkombëtarë, mbështetësit kryesorë të Shqipërisë në rrugën e integrimit dhe reformave, e kanë injoruar Sali Berishën, duke mos e quajtur faktor në politikën shqiptare.
Pikërisht një refuzim dhe injorim i tillë nga ndërkombëtarët e ka tërbuar ish kryeministrin demokrat, i cili ka këmbëngulur që të llogaritet dhe ai si faktor në Shqipëri.
Dhe zemërimi i Berishës në raste të tilla, nuk e duron dot anashkalimin dhe mosqenien në qendër të vëmendjes, gjithnjë ka qënë katastrofal për Shqipërinë dhe shqiptarët.
E ka treguar në vitin 1996 kur pasi vodhi zgjedhjet parlamentare të 26 majit duke katandisur opozitën e atëhershme të PS me 10 mandate, duke refuzuar dhe kërkesën e Xhorxh Bushit(i vjetri) për përsëritjen e zgjedhjeve në 40 zona elektorale, se çfarë mund të bëjë kur injorohet.
Këmbënguli fort, fitoi dhe zgjedhjet vendore të pas disa muajve duke shtypur opozitën dhe duke shkaktuar tragjedinë e marsit 1997, vetëm e vetëm se filluan të mos e llogarisnin si faktor pozitiv në zgjidhjen e krizës.
E injoruan në vitin 1998 dhe organizoi grushtin e shtetit ku pushtoi institucionet që nga kryeministria e deri tek televizioni shtetëror dhe partnerët tanë nuk e thirrën për ta ulur në tryezë, por dhanë “viston” për ta futur në qeli për 4 orë apo mbështetën heqjen e imunitetit, ishin dakord dhe për ta burgosur, por mungesa e “këllçeve” nga mazhoranca e PS e shpëtoi.
Ndërkohë që në krizën e krijuar tani për shkak të djegies së mandateve nga deputetët e opozitës dhe daljen e PD e LSI në rrugë kundër qeverisë së kryeministrit Rama, partnerët ndërkombëtarë kanë shkuar më tej, as që e takojnë fare, duke bërë sikur nuk ekziston.
Ndaj Berisha në tërbim e sipër po përdor të gjitha mënyrat për radikalizimin e situatës, për të “përfituar” ndonjë viktime të mundshme nga dhuna që nxit të ushtrohet përballë policisë, vetëm e vetëm që ta ftojnë në tryezën e zgjidhjes së krizës.
Përkundër strategjisë paqësore të kreut të PD Lulzim Basha, që për hir të së vërtetës, pavarësisht deklaratave motivuese për militantët protestues, nuk ka lejuar deri më tani dhunë në protestat e zhvilluara apo i ka “fikur” që në momentin e shfaqjes, Berisha këmbëngul në strategjinë e tij radikale.
Për shkak të situatës së vështirë në të cilën ndodhet për shkak të ngritjes së SPAK dhe frikës së rihapjes së dosjeve të mëdha të krimit dhe abuzimit me pushtetin, Berisha është i vendosur deri në dëshpërim për të destabilizuar situatën.
Ai kërkon të vendosë qeverinë shqiptare por dhe partnerët tanë ndërkombëtarë para faktit të kryer që, nëse nuk llogaritet ai si faktor, duhet të përgatiten që vendi të mos gjejë qetësi./Pamfleti
