Vrasja e Mauricio Gucci. Gruaja e tij pagoi dy vrasës. Përfshirja e mediave, intrigat dhe refuzimi i “vejushës së zezë” për të ofruar punë sociale. 27 Mars 1995. Dy plumba në shpinë dhe një në kokë në jetën e pasardhësit të fundit të dinastisë Gucci. Vrasësja e Mauricio Gucci ishte një grua për të cilën dikur kishte sakrifikuar gjithçka. Fillimet e një kolosi. Guccio Gucci themeloi kolosin italian të modës në 1921 në Firence.
Duke punuar për vite në hotele luksoze në Paris dhe Londër, kishte hyrë në kontakt të ngushtë me njerëz të “shoqërisë së lartë” dhe ishte magjepsur nga rrobaqepësia dhe estetika e tyre e lartë. Vizioni i tij ishte të krijonte një kompani që do t’u përgjigjej nevojave të këtyre njerëzve. Dhe kështu bëri. Filloi të prodhojë pajisje lëkure, këpucë, çanta dhe rripa. Filloi me një dyqan në Firence dhe gradualisht u zgjerua në Milano dhe Romë. Por arriti majat, kur me vdekjen e Guccio, ndërmarrja kaloi në duart e dy djemve të tij, Aldo dhe Rodolfo. Ata modernizuan prodhimin, u përqëndruan në marketing dhe i dhanë markës një ajër ndërkombëtar. Selia u zhvendos në New York dhe reputacioni i Gucci u përhap në të gjithë botën. Në fakt, të dy vëllezërit vendosën të ndalonin të merreshin ekskluzivisht me shtresat e larta shoqërore dhe lançuan pjesë që synonin një publik të gjerë.
Delja e zezë e familjes. Ata që morën përsipër kompaninë pas Aldo dhe Rodolfo ishin fëmijët e tyre. Sidoqoftë, djali i vetëm i Rodolfos kishte marëdhënie të ftohta me familjen vitet e fundit. Në fund të viteve 1960, 20-vjeçari Mauricio ishte njohur me bashkëmoshataren e tij Patricia Reggiani në një festë dhe të dy të rinjtë u dashuruan menjëherë. Askush në familje nuk e aprovoi këtë marrëdhënie. Besonin se Patricia ishte me të për interes dhe kishte vënë së emrin dhe paratë e djaloshit Gucci. Sidoqoftë, Mauricio nuk bënte pas. Kështu kaluan vitet dhe çifti i ri mbetej së bashku. Rodolfo arriti deri aty sa t’i thoshte djalit të tij se duhej të zgjidhte. Nga njëra anë ishte familja dhe kompania dhe nga ana tjetër ishte Patricia. Përgjigja e 24-vjeçarit ishte e qartë dhe e prerë. Në vitin 1972 Mauricio Gucci dhe Patricia Reggiani u martuan.
Deri në lindjen e vajzës së tyre të parë, Rodolfo dhe pjesa tjetër e familjes kishin ndërprerë çdo kontakt me Mauricio. Patricia më pas filloi t’i bëjë presion burrit të saj për të rivendosur marrëdhëniet me babanë e tij. Ai e dëgjoi përsëri. Kontaktoi Rodolfon, duke i thënë se dëshironte të merrej seriozisht me biznesin dhe të bëheshin përsëri një familje. Ai nuk e pati të vështirë të bindej. E fali të birin dhe e futifuqishëm në udhëheqjen e kolosit. Anëtarët e tjerë të dinastisë Gucci nuk e pranuan përsëri me të njëjtën ngrohtësi. Mauricio ishte shumë konkurrues me xhaxhain dhe kushërinjtë e tij, të cilët zotëronin 50% të kompanisë në tërësi. Me kalimin e viteve, konkurrenca evoloi në një betejë të pastër. Mauricio akuzoi xhaxhain e tij, Aldo, se vidhte para nga bisnesi. Gjeti aleat në akuzat kushëririn e tij, Paulo. Paulo Gucci, më i pabinduri nga tre djemtë e Aldos, ushqente gjithashtu një antipati të pazakontë për babanë e tij. Pra, me ndihmën e Mauricio, mblodhën prova dhe e akuzuan zyrtarisht për pastrim parash. Aldo, megjithë avokatët e mëdhenj që e mbronin, nuk arriti të shpëtonte nga burgu. Mauricio, megjithatë, nuk u ndal këtu.
Qëllimi i tij përfundimtar ishte të dëbonte të gjithë Gucci e tjerë nga kompania dhe të bëhej sundimtar absolut. Vdekja e babait të tij në 1983 e bëri më të lehtë objektivin e tij. Atë vit, hyri në marrëveshje sekrete me investitorë arabë, të cilët morën përsipër të bindnin tre kushërinjtë e Mauricio të shisnin aksionet e tyre. I pari u dorëzua Paolo, dhe shumë shpejt pasuan dy të tjerët. Aldo tani mbeti vetëm në bord, duke zotëruar një përqindje shumë të vogël të kompanisë. Kishte paraprirë tallja nga nga nipi i tij, i cili brenda natës dhe pa e informuar, i kishte boshatisur zyrën dhe i mori postin e presidentit. Nuk kaloi shumë kohë, dhe me keqardhje u detyrua të shesë përqindjet e tij. Vdiq disa muaj më vonë. Një martesë në krizë. Krahas intrigave brenda kompanisë, jeta personale e Mauricio Gucci ishte gjithashtu në krizë. Në vitin 1984, burri 36-vjeçar u largua nga shtëpia, duke braktisur gruan e tij dhe dy vajzat. Megjithëse nuk ishin ndarë zyrtarisht, Mauricio i jepte Patricia-s rreth një milionë dollarë në muaj në ushqim. Megjithatë, ditët e presidencës së tij në kompani nuk shkonnin mirë, dhe “dieta” gradualisht pakësohej. Patricia, e mësuar me një mënyrë jetese të shtrenjtë, ishte shumë e pakënaqur. Por sa herë që përpiqej të vizitonte Mauricio për të biseduar dhe për t’u pajtuar, ai e dëbonte nga zyra e tij. Gruaja kishte arritur deri aty sa të vizitonte medium, të vetëshpallura “magjistare” dhe fallxhova për të rikthyer burrin e saj.
Goditja fatale ndaj natyrës të saj të brishtë dhe të babëzitur erdhi në vitin 1994. Nga njëra anë, u informua se Mauricio kishte vendosur të shesë aksionet e tij në kompani dhe se ishte duke filluar procedurat e divorcit. Mësoi gjithashtu se arsyeja ishte ekzistenca e një gruaje tjetër me të cilën 45-vjeçari po planifikonte të martohej. Patricia atëherë kuptoi se hapësirat ishin kufizuar shumë. Nëse do të divorcoheshin dhe Mauricio krijonte një familje tjetër, vajzat e saj nuk do të ishin trashëgimtaret e vetme të pasurisë. Me ndihmën e një mediumi të quajtur Giuseppina Auriema, e cila ishte shndërruar në shoqen e saj më të mirë ndër vite, punësoi dy atentatorë profesionistë për të vrarë burrin e saj. Më 27 Mars 1995 në 8:30 Mauricio po shkonte në zyrën e tij në Milano. Por nuk arriti që të kalojë hyrjen kryesore. Ndërsa përshëndeti rojen, mori dy plumba në shpinë dhe një në kokë. Manjati u shemb i vdekur në dysheme. Karabinierët nxituan në vendin e ngjarjes dhe morën në pyetje dëshmitarët. Sidoqoftë, nuk zbuluan shumë gjëra. Për dy vite nuk kryen asnjë arrestim dhe çështja për pak do arshivohej. Në fillim të 97, një burrë që njihte njërin nga dy vrasësit kontaktoi autoritetet dhe u tha atyre gjithçka që dinte. Me një emër kyç në posedimin e tyre, oficerët e policisë nuk vonuan për të zgjidhur misterin. Provat se vinin në shënjestër Patricia Regiani që në fillim ishin të shumta.
Ish gruaja e Mauricio ishte e vetmja që përfitonte nga vdekja e tij në atë moment. Për më tepër, në ditarin e saj kishte disa shënime shumë të dyshimta. Karakteristikisht, në ditën e vrasjes së tij, kishte shkruar një fjalë greke me shkronja të mëdha: “PARADEISOS”. Por tani kishte prova të prekshme. Autoritetet, sapo gjetën të dy vrasësit, bënë lidhjen midis tyre, mediumit dhe Patricia, e cila u arrestua dhe doli para gjyqit. Lajmi bëri xhiron e botës. Gruaja dikur e trishtuar që jepte intervista në televizion dhe shfaqej duke qarë me dënesa gjatë varrimit, fitoi pseudonimin “vejusha e zezë”. Avokatët e Patrisit u përpoqën të fajësojnë mikeshën e saj, Giuseppina, duke pretenduar se ajo kishte organizuar vrasjen për të shantazhuar gruan. Sidoqoftë, gjykata nuk e besoi linjën e saj të mbrojtjes. Dënimi që iu dha ishte 29 vite burg. Gjatë gjyqit, Patricia ishte veshur thjesht dhe mbante një kryq të madh në qafë. Megjithatë, rrjedha ngjarjeve nuk e kënaqi plotësisht opinionin publik. Kjo për shkak se Patricia u transferua në burg luksoz, ku kishte të gjitha komoditetet. Kishte një qeli private, pajisje elektronike, vizita të shpeshta dhe trajtim të mirë. Në apalin e saj të parë, dënimi u ul në 26 vite. Dy vajzat e saj, të cilat ishin në anën e saj që nga fillimi, nuk e ndalën betejën.
Në vitin 2011, dhe ndërsa nëna e tyre kishte shërbyer 13 vite, arritën ta lirojnë me kushtin që të bënte punë sociale. Reagimi i Patricia ishte tregues i karakterit të saj. “Kurrë nuk kam punuar në jetën time dhe nuk kam ndërmend të filloj tani”. Preferoi të qëndronte në burg. Për të paktën pesë vite të tjerë. Në vitin 2016 Patricia Regiani më në fund rimori lirinë e saj. Për shkak të sjelljes së mirë, u la e lirë pasi kreu 18 vite burg.
