Nga Akil Ylli
Oooo, çu kenaqem me Astrit Patozin. Nje dite po, e nje dite jo, na gajasi me mesazhet politike. Sigurisht stili, per hire te se vertetes, duhet ta pranojme, s’ka asgje te perbashket me ish koleget e tij te Shqupit, apo te opozites ne pergjithsi, qe te tromaksin me fjalorin. Ai diferencon ndjeshem, nga edukata mizerabel, qe manifestojne perdite halldupet gojçthurur opozitare. Zoteron nje gjuhe politike, korrekte. Ca e ka, e ka!
Mirpo predikimet e tij, kane nje cen te madh, tapallojne rendshem. Patozi sulmon, me te njejtin patoz, si pushtetin e djeshem, ashtu dhe te sotmin. S’ju le kusur pa ju a numruar, te dyve!
Deri ketu, le te themi qe çfaqet, si nje nga ata ish militantet e Shqupit, qe zoterojne nje minimun arsyet, dhe e kane te veshtire te bejne sadopak avukatin e Shqupit, ndaj sulmojne te dyja palet, me shprese te krijojne nje mjegullnaje te dendur, qe mos me pas ma zog nanet me dallu, kush dreqin ashte aty mrend. Tane njelloj. Megjithse ne kete Bote, asgje nuk eshte njesoj. As binjaket! Hajde gjeje ujkun, ne ate tymnaje!
Por çfare nuk shkon ketu me Patozin, eshte ajo, qe zotni Patozi, me baltosjen qe i ben pushtetit te djeshem, harron qe ai ka qene, nje nga te menderosurit e atij 8 vjeçari. C’te kete ndodhur valle!?
Per ata qe mund te kene harruar, zotni Patozi, ka qene njeri prej dy shtyllave te Shqupit, fill mbas Qoftlargut. Perveç kesaj, ka mbajtur dhe poziten e larte, te kryetari i grupit parlamentar, te atij qe jepte te gjitha direktivat. Me dy fjale: Xhandari i Qoftlargut ne Kuvend!
Tashti, mesa pare mend, sillet Patozi ne kete menyre, kjo mbetet per tu pare! Lind pytja: A eshte i marre, a ban vete?
Ajo qe indentifikohet kollaj, eshte se nuk ka te njejten premje me Mulin, Polloqen, Ndoken e tutkunet e tjere, qe sillen verdalle ne oborrin e Shpupit. Ashte bajagi, ma zotni. Keshtu qe, mundesin per te qene i marre, duhet ta perjashtojme kategorisht. Por qe ta quajme dhe te zgjuar, kam pershtypjen qe e egzagjerojme pak sa. Deri me tani, nuk na ka befasuar kurre, me kete aftesi!
Tani s’na mbetet gje tjeter, veç te analizojme ate, qe ai a shtihet si i tille, apo eshte harrojci me i madh, i mijvjeçarit te ri? Buuu!
Ne kete rast, lamshi ngatrrohet keqes. Te shtihet i tille, eshte e pabesueshme. S’ka se si njeriu, te shtyhet deri ne ate pike, sa te beje budallain, kur nuk eshte. Shtirja e njeriu si gjytrym, mund te justifikohet disi, vetem kur akuzohet para gjykates, per ndonje krim te rende. Mirpo Patozi, nuk ndodhet ne ato kushte, megjithse me aprovimet e tij, ka qullosur te gjita aktet kriminale te mazhorances se at’hershme. Aferim i qofte!
Edhe neqoftese deshirojme, ta konsiderojme si nje harrojc i madh, prap arsyetimit i hase sharra ne gozhde. Eshte e pamundur qe robi te harroje, periudhen me te lavdishme te jetes se tij, kur ka qene nje nga te gjithpushteshmit. Veçse ne paste Alzhaimer. Por kjo s’ka mundesi. Deri tash, s’kena ndi gja, qe e ka gjet dikush ne rruge, dhe e ka çu deri te shpija.
Perveç ketyre, zotni Patozi, ka dhe nje handikapat tjeter. Nuk e ka ndryshuar lukun aspak. Po ai Patoz, i tete viteve ne pushtet. Te pakten te ndryshonte diçka. Kushedi, mund te behej i fije me i besueshem, me u shpla. Megjithse s’ka sanitare e as hoxhe, qe i ban derman!
Me kujtohet, kur maskohesha si Plaku i vitit te ri, dhe shkoja tek komshite e pallatit, dhe ju çoja peshqeshet femijve. Sado qe perpiqesha te transformohesha, duke mbuluar fetyren e vetllat me pambuk, ishte e pamundur qe ata, ta hanin ate rreng. Perveç stepjes se ndonje 2 vjeçari, te tjeret pak me te rritur, e kuptonin shpejt bllofin. Si i thone, deshtoja me sukses. Ama ndoj piçirruku, ja hidhja!
A nuk e shef Lulashin, qe ja ndrrojne lukun, sipas stineve. Dhe neqoftese e imiton, se akuzon kerkush, si kopjac. Ai ka milituar aty me shume se nje dekade, dhe e njeh mire filozofin e tyre: Nje hajvan, gjen gjithmen nje me hajvan, qe e adhuron!
Ajo qe me nxiti ti shkruaj keto rreshta, ishte postimi i djeshem i zotni Patozit, ku ju bente thirrje shqiptareve, te refuzonin nje here e mire, qe te votonin dy bajlozet e politikes, sepse ata jane, te tille e te atille, dhe e mbyllte me kete sentence: Ndaj edhe e vetmja rrugë për të shpëtuar nga mallkimi i gjatë i zgjedhjes mes dy të këqijave, është të refuzosh ata, që i kanë dhënë të gjitha provat se nuk duan dhe nuk dinë te qeverisin, por e kerkojnë dhe e rrëmbejnë pushtetin në Shqipëri vetëm për të sunduar.
Tashti, pse zotni Patozi ben sikur s’ka te beje fare me te dy te keqijat, kete, veç nje Zot e di. Me siguri si perket, as taravolave, as budallejve, e as te semurve me Alzhajmer. Ajo qe mund te themi, eshte qe zotni Patozi, shume, shume, ashte kry, m’kry, me nje demagog bajat.
