Ish-mjeku personal i Enver Hoxhës, Isuf Kalo, ngjalli jo pak polemika me botimin e librit të tij “Blloku”, me një rrëfim të ngjarjeve të asaj kohe brenda shtëpisë së Enver Hoxhës.
I ftuar në emisionin “Provokacja”, Kalo u shpreh se librin e kishte shkruar edhe për t’i dhënë njerëzve një mesazh: është lehtë ta koncetrosh fajin tek një person, por këta janë viktima të një sistemi.
Duke pranuar se Hoxha ishte një burrë i pashëm e korrekt, i pyetur se çfarë do të ishte ai nëse do të ishte një qytetarë i thjeshtë, Kalo u shpreh se mund të kishte qenë një mësues sharmat e shakaxhi.
“Enver hoxha ishte një burrë i pashëm, mjaft korrekt në sjellje respektonte të shoqen, ishte një baba e gjysh i përkushtuar,
Një nga arsyet që e kam shkruar këtë libër që ti jap njerëzve një mesazh: është lehtë ta koncetrosh fajin tek një person, por këta janë viktima të një sistemi.
Nëse do të ishte një qytetar i thjeshtë, Enver Hoxha do të ishte një mësues sharmat shakaxhi, i interesuar të lexonte, do të ishte një njeri mjaft pozitiv sepse ishte njeri që bënte humor. Në një farë mënyre, pozita e mori më qafë Enverin”, tha Kalo.
Më tej Kalo foli edhe për natyrën e fortë të diktatorit shqiptar. Ai tregoi edhe dy momentet e vështira të Enver Hoxhës, të cilat e shndërruan në një pacient bashkëpunues.
“Ka qenë pacient i vështirë në kuptimin që ne mjekët u diktojmë pacientëve. Enver Hoxha ishte natyrë që diktonte në jetë dhe ishte shans i keq që t’i prishja qejfin apo ta kundërshtoja Enver Hoxhës për një gjë që ai nuk donte. Pra në të vërtetë ishte pacient responsabël. Pasi doli me diabet dhe pasi u bë me infarkt ai e kuptoi që jeta e tij nuk ishte vetëm e tij, por ishte edhe e familjes dhe e shoqërisë dhe atëherë u bë pacient bashkëpunues. Një pacient bashkëpunues është shumë shpërblyes për mjekun, ia lehtëson punën. Enver Hoxha nuk ka dashur që ne ta diktojmë, as sëmundja ta diktojë, por ka pasur inteligjencën edhe mundësitë që të bashkëpunonte në lidhje me mjekimin e tij”, tha Isuf Kalo.
